[KINO.LAB] Fw: 14-23.10, CSW, Festiwal TEMPS D'IMAGES, taniec / teatr nowoczesny / film o teatrze

Ulka Sniegowska snieg w csw.art.pl
Wto, 11 Pa 2005, 17:06:28 MEST


Festiwal TEMPS D’IMAGES
14-23 października 
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
wstęp: 6 - 10 zł; karnet na wszystkie wydarzenia: 20 zł

Projekt powstał przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej 
we współpracy z Ambasadą Francji i Instytutem Francuskim w Warszawie

Patroni medialni: 
TVP Kultura, Aktivist, Gazeta.pl, Radiostacja, JazzRadio, WiK

rezerwacje: tel. 628 12 71-3 wew. 160 / 135
www.tempsdimages.org
  
Festiwal TEMPS D’IMAGES, stworzony w 2002 przez europejski telewizyjnay kanał kulturalny ARTE oraz La Ferme du Buisson, Scène Nationale de Marne-la-Vallée odbywa się w dziewięciu różnych krajach europejskich, łącząc sztuki performatywne i sztuki wizualne. W tym roku odbywa się pierwsza edycja "Temps d’images" w Warszawie w Zamku Ujazdowskim, który został zaproszony do trzyletniej współpracy. W połowie października zostaną zaprezentowane dwa eksperymentalne projekty: video-preformance Angels of Stealth Rodneya Place’a oraz instalacja video Pang Anouk de Clercq z opracowaniem muzycznym Stevie Wishart, a także przegląd artystycznych filmów dokumentalnych o tańcu i teatrze nowoczesnym zrealizowanych przez ARTE: Georgia Stefanii Thiersch, Annonciation Angeliny Preljocaj, Rugas Rui Horty, Didon et Enee Sashy Waltz, Wolf Alaina Platel, Le Rossignol Christiana Chaudet, Ma Mere l’Oye Thierry’ego de Mey, Amelia Edouarda Locka.
 
Zdecydowaliśmy się na organizację Festiwalu TEMPS D’IMAGES w Warszawie, gdyż co roku potwierdza on swoją oryginalność jako międzynarodowy projekt transdyscyplinarny. Skrzyżowanie sztuk performatywnych z wizualnymi to intrygujący eksperyment dla artystów. Zainteresowało nas to, że TDI jest otwarty na warsztat artystów, proponuje zamiast improwizacji – chantiers, czyli małe formy eksperymentalne powstałe w wyniku spotkania artysty wizualnego z artystą scenicznym, zamiast spektakli – kreacje i zamiast kina – przedpremierowe projekcje najciekawszych form filmowych. 
 
 ------------------------------------------------------------------------------

PROGRAM:
       
poniedziałek 10 października (Galeria 2)
13.00 pokaz prasowy spektaklu eksperymentalnego pt. "Angels of Stealth: Pole-Land", reż. Rodney Place

piątek 14 października (Galeria 2)
20h00 spektakl eksperymentalny Angels of Stealth: Pole-Land / Rodney Place
 
sobota 15 października 
18h00 wernisaż Pang / Anouk de Clercq (Parter, korytarz przy kinie)
19h00 spektakl eksperymentalny Angels of Stealth: Pole-Land / Rodney Place (Galeria 2)
20h00 koncert Stevie Wishart (Sala Kino/Audytorium) 


Pokazom spektakli towarzyszy program filmowy:

16-23 października, Kino.Lab, projekcje filmów Telewizji ARTE 
niedziela 16 października
18h00 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 1 - Taniec 
20h30 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 2 - Opera 
poniedziałek 17 października
19h00 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 3 - Musical 
środa 19 października
19h00 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 4 - Opera 3D/ Taniec 
sobota 22 października
18h00 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 1 - Taniec 
20h00 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 2 - Opera 
niedziela 23 października
16h00 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 4 - Opera 3D/ Taniec
18h00 Filmy ARTE o tańcu i teatrze, Program 3 - Musical
 
-------------------------------------------------------

O spektaklach:

Rodney Place
"Angels of Stealth: Pole-Land"
performance, wideo, taniec, work in progress
wykonuje Katarzyna Chmielewska
14 i 15 października, godz. 19.00 i 21.00
           
czas trwania : około 40 minut
koncepcja i reżyseria: Rodney Place
taniec i choreografia: Katarzyna Chmielewska
dyrektor techniczny: Borys Pugacz-Muraszkiewicz
programowanie wirtualne oraz efekty dźwiękowe: Paweł Janicki
projekt i wykonanie urządzeń interaktywnych: Krzysztof Semeniuk
kostiumy: Marta Rowińska
głos: Anna Maria Karczmarska 
kompozycje: Patryk Zakrocki
produkcja: Festiwal TEMPS D’IMAGES 2005: CSW Zamek Ujazdowski oraz La Ferme du Buisson, Scène nationale de Marne-la-Vallée
koprodukcja: Austriackie Forum Kultury w Warszawie
 
Angels of Stealth stanowi drugą część tryptyku Infections of the Void
 
2004: Nadchodzi inwazja na graniczne państwa Nowej Europy. Trzy kobiety – pilot, spadochroniarz i żołnierz – wkraczają na scenę by za pomocą arsenału mody i przy wsparciu Erosa wypowiedzieć wojnę Zachodowi. Cel: desant na Europę z powietrza i z ziemi. Manewry te doprowadzą do osiągnięcia celu tylko, jeżeli zostaną wykonane z największą przebiegłością.
Angels of Stealth skupia się na obrazie bohaterskiego miasta - Warszawy i kwestii przemiany realiów byłego bloku sowieckiego w świat konsumpcji i reklamy i kształtowanego przez ten świat wizerunku kobiety.
Projekt opiera się na metaforze Zachodu stale postępującego na Wschód. 
W projekcie w sposób nowatorski wykorzystano technologie nadzoru przemysłowego – czujniki podczerwieni oraz kamery – czyniąc z nich narzędzia interakcji. Spektakl obejmuje zarówno zdjęcia, wideo, jak i występ na żywo; warstwa audiowizualna służy podkreśleniu jego wymowy. Podmiotowo i formalnie, projekt zestawia współdziałające ze sobą kształty wyidealizowanych i prawdziwych ciał; wirtualną i prawdziwą przestrzeń; sekwencje wideo i wejścia na żywo; muzykę nagraną i efekty dźwiękowe wywoływane w czasie rzeczywistym.
Praca nad projektem jest podzielona na etapy. Relacja z wykonawcami ma charakter biograficzny i improwizacyjny, tak jak relacja z miejską przestrzenią zaczyna się najpierw w prawdziwych obrazach, a następnie ich alegorycznych odpowiednikach. Efekty tego procesu będą publicznie prezentowane na poszczególnych jego etapach – jako część eksperymentu. Celem jest rozmycie granicy między sztukami wizualnymi i performatywnymi, muzyką i eksperymentem z widownią i stworzenie czegoś w rodzaju komentarza na temat kształtu przestrzeni publicznej we współczesnym świecie. Widzowie będą zmuszeni wybrać przestrzeń, z której obejrzą rozwój wydarzeń, a tym samym perspektywę odbioru tego eseju wizualnego.

-----------------------------------------------------------------------
 
Anouk de Clercq / Stevie Wishart
"Pang"
intalacja, wideo, muzyka, work in progress "Portrait of Pang" 
sobota 15 października, godz. 18:00, otwarcie wystawy
                                       godz. 20.00, koncert
                           
koncepcja: Anouk de Clercq / muzyka: Stevie Wishart
animacja: Tom Kluyskens / kostiumy: Ann Weckx
kamera: Jorge Leon / taniec i choreografia: Alix Eynaudi
Produkcja: Portapak / koprodukcja: Contour oraz Hallen van Schaarbeek / Wsparcie: Vlaamse Gemeenschapscommissie
 
Anouk de Clercq traktuje pracę wideo jako spotkanie różnych form sztuki: wideo, animacji, muzyki, tekstu, architektury… Dlatego też często współpracuje z innymi artystami. Do instalacji video Pang de Clercq zaprosiła do współpracy brytyjską kompozytorkę australijskiego pochodzenia Stevie Wishart, która łączy wpływy muzyki średniowiecznej z dźwiękami współczesnymi, Alix Eynaudi, tancerkę i choreografkę, Jorge Leona, fotografa i operatora filmowego, Ann Weckx, kostiumolożkę oraz Toma Kluyskensa, który przez dwa lata współpracował przy animacji Władcy Pierścieni.
Elementem, który po raz pierwszy pojawia się w jej twórczości wideo to oddziaływanie malarstwa. „Czytając „Hamleta” Szekspira, odkryłam postać Ofelii. Później zwiedzając Tate Gallery, natrafiłam na jej portret, który urzekł mnie pozą ciała Ofelii zanurzonej w mrocznej toni, jej suknią rozłożystą zmieszaną z zielenią wody. To zapomnienie w jej nieruchomym ciele mnie zafascynowało. W mojej nowej pracy chciałabym pokazać subtelność prerafaelicką, którą odnajdujemy również w lekkości portretów w malarstwie chrześcijańskim. Dotychczas przede wszystkim realizowałam abstrakcyjne prace video, chcąc w niebezpośredni sposób przedstawić myśli i uczucia w formie obrazów. Obecnie poszukuję również słabości w obrazowaniu i figuracji, związku obrazów nagranych na kamerę i animacji: malowanie światłem i malowanie pikselami, wszystko zmieszane w nierealnej zmysłowości.”
Punktem wyjścia była seria nasuwających się pytań. Jak nadać formę czemuś, co jej nie ma? W jaki sposób przedstawić ciszę, pragnienie, zapomnienie? Czy chodzi o malarstwo medytacyjne czy o video? Według Anouk chodzi o podobne spojrzenie: powstanie obrazu rozkłada się w czasie i przestrzeni, w pierwszym przypadku najpierw na płótnie pojawia się podkład malarski, w drugim zaś sfilmowane kadry są obrabiane cyfrowo. 
W centrum instalacji video Pang znajduje się kobieta, która swoją promienistością przypomina nam ideał piękna przedstawiany przez malarzy prerafaelickich XIX wieku: czysta, melancholijna, delikatna, a jednocześnie zimna i niedostępna. Następnie obrazy są oczyszczane na komputerze, żeby były jak najbliższe istocie rzeczy, przez co stają się jeszcze bardziej tajemnicze. Mówiąc o procesie pracy, de Clercq dodaje: „Nanosząc niewielkie i niepostrzeżone zmiany w układzie obrazu, nadaję mu rytm i rozwijam linię narracyjną. Podkreślając naturalne światło, dodaję obrazowi emocję, w rzeczywistości nasycając moją wyobraźnię. To wszystko staje się projekcją tego, co się dzieje w duszy przedstawionej kobiety.” Postaci tej udaje się wzbudzić ludzką uniwersalną emocję. Z tego względu de Clercq zaangażowała do pracy przy projekcie Pang kompozytorkę Stevie Wishart, której twórczość ulega wpływom mistycznej i mrocznej muzyki Hildegarda von Bingena. Dźwięki elektroniczne połączone z tradycyjnymi instrumentami i z głosem, instrumentem w największym stopniu związanym z emocjami. Montaż obrazów powstaje w rytm oddechu, cyklicznego, organicznego, prostego, czystego, silnego.
Anouk de Clercq: „Połączenie skrajności pobudza serce tej pracy video: historia i kultura współczesna, muzyka średniowieczna i dźwięki elektroniczne, obrazy sfilmowane i cyfrowe, duch i ciało, czas i przestrzeń.” 
Wystawie towarzyszy koncert Stevie Wishart, która zainspirowana instalacją wideo przedstawi średniowieczne poematy rycerskie na lirę korbową, skrzypce, głos oraz za pomocą dźwięków elektronicznych. Rozmaite brzmienia tradycyjnych instrumentów muzycznych połączone zostaną z elektronicznymi dźwiękami instrumentów wirtualnych i jednocześnie kierowane subtelnymi gestami artystki. Dialog pomiędzy technologią przeszłości i teraźniejszości. Szara strefa przejściowej muzyki.
 
-----------------------------------------------------------------------------
 
FILMY dokumentalne ARTE o teatrze i tańcu nowoczesnym
prezentowane w ramach Festiwalu TEMPS D’IMAGES
16-23 października 2005, Kino.LAB
  
PROGRAM 1
TANIEC
Georgia, Niemcy / Francja, 2002, 27’ 
Choreografia: Stefanie THIERSCH
Koprodukcja: ZDF / ARTE
Poetycka impresja opowiedziana tańcem i zainspirowana wierszem Philippe’a Soupault z 1922 roku. „W Paryżu, na Sekwanie, pewien mężczyzna na statku z pasją wypisuje słowa na kartkach papieru i wyrzuca je do rzeki. Na moście kobieta oddycha, jej oddech zamienia się w wiatr porywczy, zanosząc mężczyznę przed drzwi wejściowe. Postać ta przemierza miasto w poszukiwaniu Georgii, włączając kolejnych osobników do swej somnambulicznej podróży…”
 
Annonciation, Francja, 2002, 23’
Choreografia, scenografia i realizacja: Angelin PRELJOCAJ
Obsada: Julie Bour, Claudia de Smet
Koprodukcja: ARTE France / Telmondis / Ballet Preljocaj / Productions Autrement Dit
Sztuka z 1995 roku dla dwóch tancerek, od 1996 interpretowana przez tancerzy Opery Paryskiej. Wzruszające spotkanie choreograficzne Marii Dziewicy i Archanioła Gabriela w wykonaniu Julie Bour i Claudii de Smet. Annonciation to przedstawienie ekstazy i cierpienia w akompaniamencie muzycznym harmonii anielskich Vivaldiego i niespokojnych, psychodelicznych dźwięków kanadyjskiego kompozytora Stephana Roya. 
 
Rugas, Portugalia, 2002, 26’
Choreografia: Rui HORTA
Realizacja: Rui HORTA i Marcus BEHRENS
Obsada: Annabelle Bonnéry, Bruno Heynderickx, Nicola Carofiglio, Volker Michl
To pierwsza telewizyjna realizacja portugalskiego choreografa Rui Horty. Rugas po portugalsku to określenie zmarszczek na skórze mężczyzny, ale także śladów na piasku pozostawionych przez fale. W promieniach słońca czterech tancerzy-aktorów opowiada historię bez słów, doświadczenie, które wspólnie przeżyli. 
 
PROGRAM 2
OPERA
Dydona i Eneasz, Niemcy / Francja, 2005, 105’      
Reżyseria i choreografia: Sasha WALTZ
Realizacja: Peter SCHÖNHOFFER
Obsada: Aurore Ugolin, Reuben Willcox, Deborah York, Céline Ricci, Fabrice Mantegna, L’Akademie fϋr Alte Musik Berlin, Sasha Waltz & Guests
Koprodukcja: ARTE / ZDF
To pierwsza realizacja operowa Sashy Waltz, która sięga po największą angielską sztukę liryczną, operę w trzech aktach Henry’ego Purcella inspirowaną IV Księgą Eneidy Wergiliusza. Eneasz, porwany książę trojański, z rąk Greków trafia do Dydony, królowej Kartaginii, z którą zaczyna go łączyć coraz silniejsze uczucie. Kierowany swym przeznaczeniem opuszcza Dydonę, żeby założyć Rzym. Królowa z nieszczęścia popełnia samobójstwo. Sasha Waltz wnosi na scenę opery olbrzymie akwarium, w którym pływają tancerze. Reżyseria i choreografia są skoncentrowane na dwóch głównych osobowościach, ich uczuciach i walce. Każda z nich otrzymała atrybut w postaci jednego śpiewaka i dwóch tancerzy. Zostaje wykreowana sytuacja, w której na pierwszy rzut oka nie można rozpoznać kto śpiewa, a kto tańczy. Było to zamiarem Waltz, który miał wynikać z połączenia różnych sztuk. To, co najbardziej interesowało autorkę przy realizacji to mit miłości, która przemienia się w nienawiść, historia miłości w czasie wojny. Sasha Waltz, tancerka i choreografka, jedna z czołowych postaci tańca nowoczesnego, w swojej pracy często porusza tematy społeczne. Przez ostatnie sześć lat współprowadziła Schaubϋhne w Berlinie, do dziś kontynuuje tam współpracę ze swoją grupą Sasha Waltz & Guests.
 
PROGRAM 3
MUSICAL
Wolf, Niemcy/Francja, 2004, 130’                  
Reżyseria: Alain PLATEL
Realizacja: Peter SCHÖNHOFFER
Koprodukcja: ZDF / ARTE
Psy, seks i karaoke, tak można by krótko przedstawić filmową wersję międzynarodowego spektaklu, który został poświęcony Wolfgangowi Amadeuszowi Mozartowi. Musical został wyreżyserowany przez guru belgijskiego teatru – Alaina Platela, z wykształcenia choreografa, tancerza i psychologa, wieloletniego terapeuty upośledzonych dzieci, twórcy słynnego kolektywu Les Ballets C. de la B (ballets contemporains de la Belgique). Wolf to kolejny dramat socjologiczny Platela, to opowieść o miłości, nienawiści, przemocy, wojnie, polityce i poezji z wykorzystaniem nietypowych rozwiązań teatralnych. Choreografia teatralna Gabriela Carizzo łączy w sobie taniec, akrobacje, parodię, burleskę, śpiew oraz karaoke. Akcja dzieje się na przedmieściach, w galerii handlowej, gdzie spotykamy szalonych osobników, głuchoniemych, drag-queens, samotnych, nieszczęśliwych, zakochanych, a wśród tej galerii postaci również psy. Wspaniała scenografia Berlińczyka Berta Neumanna umiejscawia orkiestrę na samej scenie, włączając tym samym muzyków do przedstawianej historii. Spektakl łączy w sobie teatr muzyczny, teatr tańca i cyrk, pokazując różne wizje Mozarta, przyjmując nowy i bardzo rozległy wymiar tworzony za pomocą muzyki i postaci na scenie. Peter Schönhoffer na podstawie sfilmowanego przedstawienia zrealizował adaptację telewizyjną, której efekt odchodzi od prostej prezentacji teatralnej. Akcja przekształca się w dramaturgię filmową, efekty właściwe małemu ekranowi dodają dodatkowo siłę i intensywność narracyjną.
 
PROGRAM 4
OPERA 3D / TANIEC
Le Rossignol, Francja, 2005, 48’
Reżyseria: Christian CHAUDET
Obsada: Natalie Dessay, Violetta Urmana, Marie McLaughlin, Laurent Naouri i inni
Koprodukcja: ARTE France / Agat Films and Cie / Mikros Image
Trójwymiarowa opera na podstawie bajki Hansa Christiana Andersena i muzyki Igora Strawińskiego. To unikatowe i wyjątkowe dzieło (Złota Fipa 2005 w Biarritz) powstało z myślą o zobrazowaniu muzyki. Poetycka i zarazem ironiczna opowieść o małym słowiku, któremu chciano odebrać wolność łączy w sobie tradycyjne elementy kultury chińskiej z nowoczesną technologią. 
 
Ma Mere l’Oye, Belgia, 2004, 28’
Choreografia i realizacja: Thierry de MEY
Obsada: Anne Teresa de Keersmaeker, Jonathan Burrows, Iris Bouche, Erna Omasdottir, Sidi Larbi Cherkaoui, Damien Jalet, Samir Akika, Michèle Anne de Mey, Marco Paccagnella i inni
Produkcja: Eroica Productions
Choreografia Thierrego de Mey oparta na kompozycji Maurice’a Ravela pod tym samym tytułem. Dzieło Ravela to czarodziejski balet z postaciami elfów i śpiących nimf, który belgijski choreograf i filmowiec przedstawił jako baśniowy spektakl tańca sfilmowany w lesie w okolicach Brukseli. Kilkunastu tancerzy wcielając się w legendarne postaci przedstawia nierzeczywisty i tajemniczy świat przyrody.
 
Amelia, Kanada, 2003, 26’
Choreografia i realizacja: Edouard LOCK
Koprodukcja: ARTE France / Rhombus Media Inc. / Spectra Amerimage
Edouard Lock, kanadyjski twórca kultowego La La La Human Steps, stworzył porywający spektakl tańca, którego siła opiera się na niezwykłej choreografii, scenografii i muzyce. Para wirtuozów porywa widza w świat przemocy i wdzięku. 
 
------------------------------------------------------------ 
 
Festiwal TEMPS D’IMAGES 2005
W Europie, od 27 września do 11 listopada, w Montrealu, w lutym 2006

Zamiarem festiwalu jest przede wszystkim współpraca, skupienie się na spotkaniu artystów i prezentacji ich pracy, dzielenie się doświadczeniem, rozwijanie współodpowiedzialności…  i budowa pomostów pomiędzy sztukami teatralnymi (scena) a sztukami wizualnymi (obraz), co jest założycielskim tematem festiwalu.
Jednoczy dziewięciu operatorów: La Ferme du Buisson (Niosiel, Francja), Duplacena (Lizbona, Portugalia), Trafo (Budapeszt, Węgry), Les Halles de Schaerbeek (Bruksela, Belgia), Festival Romaeuropa (Rzym, Włochy), Tanzhaus NRW (Duesseldorf, Niemcy), CSW Zamek Ujazdowski (Warszawa, Polska), New Theatre Institute of Latvia (Ryga, Łotwa), Theater n°99 (Talin, Estonia) oraz ARTE (europejski kanał kulturalny).
Jesienią 2005 roku odbywa się czwarta edycja Festiwalu TEMPS D’IMAGES, pierwsza w Polsce.
 
ARTE zapewnia artystom wolną przestrzeń, uprzywilejowany punkt widzenia autorów, istotność i oryginalność ich spojrzeń. Opuszczając „okienko”, ARTE staje u boku tych, którzy działają w Europie obywatelskiej i w kulturze właściwie podzielonej, tworząc i rekonstruując tym samym więź społeczną.
 
LA FERME DU BUISSON (Noisiel, Francja) Od 30 września do 9 października 2005
Od siedmiu lat, projekt rozmyślnie poprzeczny ustanowił La Ferme du Buisson jako jedno z przewodnich miejsc wspierających sztukę współczesną i jej prezentację w Europie. Obszar działalności pozwala zwiększać liczbę rezydencji dla artystów i stworzyć miejsce pracy, laboratorium sztuk bez granic.
 
LES HALLES DE SCHAERBEEK (Bruksela, Belgia) Od 27 września do 9 października 2005
Les Halles, europejskie centrum kulturalne Wspólnoty francuskiej, realizuje artystyczny projekt wielodyscyplinarny, zaangażowany i międzynarodowy.
 
DUPLACENA (Lizbona, Portugalia) Od 6 do 16 października 2005
Duplacena, kompania produkcji audiowizualnej oraz sztuk przedstawiających, praktykuje politykę międzynarodowej koprodukcji.
 
ROMAEUROPA FESTIVAL (Rzym, Włochy) Od 20 października do 6 listopada 2005
Przedsięwzięcie międzynarodowe poświęcone współczesnej twórczości artystycznej, Festiwal Romaeuropa proponuje spektakularne wydarzenia w przewodnich miejscach w Rzymie.
 
CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ZAMEK UJAZDOWSKI (Warszawa, Polska)
Od 14 do 23 pażdziernika 2005           
Zamek Ujazdowski skupia współczesną sztukę we wszystkich postaciach, podczas gdy jego linia artystyczna jest traktowana w ścisłym związku z architekturą Zamku, w czasie ponownego urządzania.
 
TRAFO (Budapeszt, Węgry) Od 11 do 26 listopada 2005
Miejsce sztuk performatywnych Węgier, Trafo znosi granice między dyscyplinami a państwami, oferuje artystom realną dogodność doświadczenia i innowacji.
 
TANZHAUS NRW (Duesseldorf, Niemcy) Od 4 do 11 grudnia 2005
W starej zajezdni tramwajowej w Dusseldorfie, rezydencja poświęcona tańcowi współczesnemu oferuje szeroką paletę spektakli, proponuje kursy dla profesjonalistów i amatorów, oraz traktuje się jako koproducent na międzynarodową skalę…
 
NEW THEATER INSTITUTE OF LATVIA (Ryga, Łotwa) Terminy do ustalenia
Centrum wspierające profesjonalistów związanych z teatrem, NTIL skupia się na przekraczaniu granic między sferą kreacji, produkcji i prezentacji, organizuje również międzynarodowe festiwale oraz spektakle.
 
Theatre n°99 (Talin, Estonia) Terminy do ustalenia
Poświęcony teatrowi współczesnemu, Theatre n°99 organizuje jednocześnie wystawy sztuki współczesnej, koncerty jazzowe, festiwale, spotkania…
 
Usine C (Montreal, Kanada) Od 15 do 25 lutego 2006
Usine C jest artystycznym odłogiem dla architektury modułowej, przyjmującym wszystkie formy kreacji.

 
-------------- nastpna cz ---------
Załącznik HTML został usunięty...
URL:  http://listy.icm.edu.pl/pipermail/kino.lab/attachments/20051011/0aef1f56/attachment.html 
-------------- nastpna cz ---------
Załącznik, który nie był tekstem został usunięty...
Name: nie znany
Type: image/jpeg
Size: 10032 bytes
Desc: nie znany
Url : http://listy.icm.edu.pl/pipermail/kino.lab/attachments/20051011/0aef1f56/attachment.jpe 


Wicej informacji o licie dyskusyjnej KINO.LAB