[KINO.LAB] KINO W KINIE cd. w sierpniu

Wto, 3 Sie 2004, 14:54:19 MEST

Szanowni Państwo!
Zapraszamy na wydarzenie specjalne i kolejne odsłony kina letniego na dziedzińcu Zamku Ujazdowskiego, czyli cd. przegląd KINO W KINIE. 
Kino letnie na dziedzińcu Zamku Ujazdowskiego
KINO W KINIE cd., odsłony 6 - 9.
weekendy sierpnia, od godz. 21.00
ceny biletów: 10 i 12 zł. Info i rezerwacje: 628 12 -71, http://csw.art.pl/kino_lab

Przegląd przygotowany we współpracy z: 

Instytutem Francuskim, Ambasadą Francji w Warszawie, Akademią Ruchu 

Patroni medialni: AMS, POLITYKA, FILM, CITY, FilmWeb, NWE, Warsaw Insider, Jazz Radio, CAFÉ

Ciąg dalszy autorefleksji w kinie - tajniki planu filmowego - filmy o filmach - magia kina - problemy z kamerą i scenariuszem. Zapraszamy do jedynego kina pod gołym niebem w Warszawie z ambitnym repertuarem !!!!!!

odsłona 6: CZŁOWIEK Z CELULOIDU

Granica między życiem a tym co na ekranie, "prawdą czasu i prawdą ekranu, prawda" często się zaciera. Uwaga! Magiczna transformacja nie pozostaje jednak bez konsekwencji dla ludzi z krwi i kości, a zestawienie świata realnego i fikcyjnego zwykle wypada na niekorzyść rzeczywistości.

6. 08            Purpurowa róża z Kairu (The Purple Rose of Cairo), reż. W. Allen, USA, 1985, 84'

Kelnerka Cecylia (Mia Farrow) każdą wolną chwilę spędza w kinie, które pozwala zapomnieć o szarej rzeczywistości. Pewnego dnia z ekranu schodzi do niej ukochany filmowy bohater - Tom. Cecylia jest szczęśliwa, ale to niezwykłe wydarzenie powoduje moc komplikacji - protestują pozostałe filmowe postaci, publicznośc żąda zwrotu za bilety, do miasta przyjeżdża zaniepokojony odtwórca roli Toma... Niezwykły, nowatorski film Allena, bardzo pomysłowo łączący filmową fikcję z rzeczywistością (w końcu także filmową) zainspirował wielu reżyserów na całym świecie - m. in. Wojciecha Marczewskiego.  +++         Kolorowe kłamstwa, reż. A. Kondratiuk, 1966, 5'

7. 08            Ucieczka z kina Wolność, reż. W. Marczewski, Pol. 1991, 92'

W kinie "Wolność" odbywa się projekcja filmu Jutrzenka. Seans przerywa niezwykłe wydarzenie. Aktorzy ożywają na ekranie, rozpoczynają między sobą rozmowy, wciągają w nie publiczność.. Do kina przybywa cenzor, mężczyzna dobiegający pięćdziesiątki, ongiś idealista, krytyk literacki, dziennikarz, a teraz zgorzkniały, pozbawiony złudzeń pragmatyk. Cenzor "wchodzi" do filmu, gdzie spotyka rozmaitych filmowych bohaterów - również tych, których niegdyś "wyciął". Po tej wizycie w filmowym świecie nic już nie będzie takie samo...

+++   Koło Bermudzkie, reż. J. Kalina, 1979, 7'

8. 08   Cień wampira (Shadow of a Vampire), reż. E. Elias Mehrige, USA/Wlk. Bryt., 2000, 92'

Friedrich w. Murnau (John Malkovich) kręci swojego Nosferatu gdzieś w Europie wschodniej. W tytułowej roli występuje tajemniczy, demoniczny Max Schreck (Willem Dafoe), który potrafi idealnie wcielić się w rolę tytułowego wampira. Wkrótce na planie dochodzi do coraz dziwniejszych zdarzeń, zaczynają ginąć członkowie ekipy. Wreszcie okazuje się, że Schreck i Nosferatu mają ze sobą więcej wspólnego, niż mogłoby się wydawać, a reżyser jest w stanie poświęcić naprawdę wiele, aby stworzyć prawdziwe arcydzieło... 

+++   Film animowany, reż. A. Sroczyński, 1981, 18'

Odsłona 7: KRĘCIMY

Że kręcą w Stanach - wiadomo nie od dziś. Kręcą też w Europie i u nas. Widocznie trzeba kręcić, żeby kręcić.

13. 08             Hollywood atakuje! (State and Main), reż. D. Mamet, USA / Fr., 2000, 105'
David Mamet - mistrz zakrętów (szczególnie w scenariuszowych), pokazuje jak wygląda zderzenie krainy snów z małomiasteczkową rzeczywistością.

Ekipa kręcąca kostiumowy  film "Stary młyn" trafia do sennego miasteczka w Vermont. W zasadzie, twórcy filmu odpowiadają naszym wyobrażeniom o typowych przedstawicielach hollywoodzkiego show-biznesu. Producent jest chciwy i wredny, reżyser bezwzględny i obłudny (przemyca np. w kostiumowym eposie reklamę komputerów). Główny gwiazdor to erotoman gustujący w nieletnich, jego partnerka jest nimfomanką... Jedynym idealistą w tym dobranym towarzystwie jest  scenarzysta - naiwniak, usiłujący bronić artystycznego wymiaru (!) tej super-produkcji. 

+++   Klaps, rez. K. Kieślowski, 1976, 6'

14. 08             Pogarda (Le Mepris), reż. J.-L. Godard, Fr. / Wł., 1963, 103'

Godard bezlitosnie obnaża brutalne prawa rządzące światem filmu. Nieustanne konflikty między amerykańskim producentem, uważającym że film jest tylko i wyłącznie towarem na sprzedaż, a wielkim europejskim reżyserem - artystą (w tej roli Fritz Lang) sprawiają, że realizacja filmu o Odyseuszu natrafia na kolejne przeszkody. Producent żąda "udoskonalenia" scenariusza i zleca tą misję pewnemu młodemu pisarzowi, co z kolei prowadzi do konfliktu między scenarzystą a jego żoną (Brigitte Bardot). Okazuje się, że w tym świecie wszyscy gardzą wszystkimi, a w pogoni za pieniędzmi nikt już nie myśli o sztuce. Co ciekawe, to jeden z najdroższych filmów Godarda, zrealizowany z udziałem prawdziwie gwiazdorskiej obsady. +++            Kino, reż. M. Marzyński, 1966, 7'
15. 08             Że życie ma sens, reż. G. Lipiec, Pol, 2000, 89'
Najpierw kręcili razem, teraz kręcą się bez celu. Okazuje się, że mimo wszystko kręcenie filmów (przynajmniej o filmach) ma sens.

Zrealizowana na VHS przez grupę Sky Piastowskie pierwsza polska amatorska produkcja, która trafiła na wielki ekran. Akcja filmu rozgrywa się na jednym z zielonogórskich osiedli. Grupa przyjaciół z podwórka znajduje sposób na wszechobecną beznadzieję. Zbierają ekipę i zaczynają kręcić filmy. Niespodziewanie pojawia się znajomy z osiedla, który podsuwa chłopakom nowe, świetne pomysły - nie tylko filmowe... Oprócz imprez techno, wesołych wieczorów w osiedlowej knajpie i rozrywkowych znajomych, oferuje eksperymenty z narkotykami... 

+++   Okno na cały świat, reż. J. Gębski, 1985, 3'

Odsłona 8: CZŁOWIEK Z KAMERĄ
Nie da się nakręcić filmu bez kamery. Ale jeszcze ważniejszy jest obsługujący ją człowiek. Może to być dokumentalista, rejestrujący życie miasta, albo Amator, kierujący obiektyw na skrywane, wstydliwe aspekty rzeczywistości. Bywa i tak, że człowiek z kamerą posuwa się za daleko i płaci za to wysoką cenę... 

20. 08          Amator, dir. K. Kieślowski, Pol., 1979, 112' 

Film o tym jak kamera zmienia człowieka - szczególnie polecamy w kontekście wystawy Entuzjaści, czynnej od 26 czerwca w Galerii 2 CSW, zbierającej materiały i dokonania amatorskich klubów filmowych.

Filmowiec-amator (w tej roli Jerzy Stuhr) odkrywa, że kamera może być potężną bronią, że za jej pomocą można zmienić świat (lub przynajmniej spróbować). Bohater filmu Kieślowskiego zrazu traktuje kamerę jako narzędzie służące do naprawy świata. Wkrótce okazuje się, że jego twórczość nie tylko pomaga ludziom, ale również rodzi konflikty, powoduje dramaty. Szybko okazuje się równiez, że władze usiłują wykorzystać filmy amatora do włąsnych celów. Bezkompromisowy twórca poznaje wagę odpowiedzialności, granice wolności twórczej, cenę uczciwości...  Amator to także film o uzależnieniu od kamery, o twórczości totalnej, która potrafi całkowicie zawładnąć życiem twórcy. 

+++   Hobby X Muza, reż. R. Stando, 1964, 9'

21. 08                   Człowiek z kamerą, reż. D. Vertov, ZSRR, 1928, 62' 

+ MUZYKA NA ŻYWO ROBOTOBIBOK

Człowiek z kamerą to poetycki, zaskakująco współczesny - jeśli chodzi o realizację - obraz Moskwy lat 20., obserwowanej od wczesnych godzin rannych do momentu szczytu. Setki perspektyw, doskonały montaż i wielki żywioł filmowania. Wiertow nie tylko rejestruje rzeczywistość, ale tworzy ją na nowo za pomocą wszechmocnego oka kamery. ("Ja - kinooko. Ja - oko mechaniczne. Ja, maszyna, ukazuję wam świat takim, jakim ja tylko mogę go zobaczyć". - Dżiga Wiertow)

Muzykę na żywo do niemego filmu Wiertowa zagra wrocławski zespół Robotobibok, łączący w swojej muzyce elementy współczesnych nurtów muzycznych, inspirowanych ewolucją muzyki elektronicznej z energią jazzowej improwizacji. W warstwie instrumentalnej, mocny, akustyczny dźwięk perkusji, kontrabasu, trąbki i saksofonu splata się z elektryczną gitarą i charakterystycznym brzmieniem analogowej elektroniki z lat 70-tych. Zespół zagra kompozycje stworzone specjalnie z myślą o Człowieku z kamerą.

22. 08             Miś, reż St. Bareja, 1980, 111'

W wyniku imprialistycznych knowań określonych kół na tzw. Zachodzie pozbawiono lud pracujący miasta stołecznego Warszawy możliwości zapoznania się z krańcowym przykładem zdegenerowanej "sztuki filmowej" będącej wytworem zgniłego kapitalizmu, tzn. filmu o znamiennym tytule Człowiek pogryzł psa. 

W zamian za to proponujemy bliższy klasowo i ideologicznie polskiemu widzowi wytór rodzimej kinematografii autorstwa Barei Stanisława, obnażający kulisy realizacji widowiska kostiumowego pt. Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta.  Za utrudnienia przepraszamy!!!

+++   Oj nie mogę się zatrzymać, reż. Zb. Rybczyński, 1975, 10'

Odsłona 9: W POSZUKIWANIU STRACONEGO SCENARIUSZA
Najczęściej zmieniana część filmu, czyli jego literacka podstawa. Jak bronić się przed naciskami producenta, wymogami finansowymi i zachować twarz?

27. 08          Pół serio, dir. T. Konecki, Pol, 2000, 85'

Znakomity, prześmieszny pastisz filmowy, rozgrywający się w środowisku filmowców próbujących za wszelką cenę zrealizować swój film. Ostatnie słowo ma jednak producent. A producent jak to producent - nieustannie zmienia zdanie, powodowany zarówno chęcią zysku, jak i własnymi ambicjami niespełnionego artysty. Początkowa wersja scenariusza przejdzie więc niezliczoną liczbę metamorfoz: od kobiecej wersji Dogmy, przez metafizyczną wersję Gwiezdnych Wojen, aż po rozliczeniowe kino polityczne czy komedię opartą na przygodach niejakiego Franza Kafki... 

+++   Na każde wezwanie, reż. L. Komorowski, 1976, 11'

28. 08               Adapatacja (Adaptation), reż. S. Jonze, USA, 2002, 114' 

Szalona, śmieszna i straszna zarazem zabawa z filmowymi konwencjami. To niejako "podwójny" "film w filmie" - nie tylko rozgrywa się w środowisku filmowców, ale jednocześnie eksploruje granice między fikcją a rzeczywistością. Charlie Kaufman - scenarzysta poprzedniego filmu Jonze'a - Być jak John Malkovich - przeżywa męki twórcze usiłując zaadaptować na potrzeby filmu książkę "Złodziej orchidei" Susan Orlean. Zadanie jest bardzo trudne, książka z trudem przekłada się na scenariusz. U Charliego (Nicholas Cage) pojawia się jego brat bliźniak - Donald (Nicholas Cage), także scenarzysta (występuje w czołówce Adaptacji jako autor scenariusza, był nawet nominowany do Oskara - co trzeba uznac za niezwykłe osiągnięcie tej fikcyjnej w końcu postaci). Charlie prosi brata o pomoc przy pisaniu scenariusza, ten z kolei jest bardziej zainteresowany poderwaniem jego żony... 

+++         Patrzymy na film, reż. R. Woźniakowski, 1966, 19'
-------------- następna część ---------
Załącznik HTML został usunięty...
URL:  http://listy.icm.edu.pl/pipermail/kino.lab/attachments/20040803/f0c929cc/attachment.html 