video Mirosława Rogali

[Ula Sniegowska]

23 i 24 września 2000
(sobota/niedziela)
godz. 19.00
MIROSŁAW ROGALA
Prace wideo
Wprowadzenie Ryszard W. Kluszczyński
Mirosław Rogala po ukończeniu studiów na ASP w Krakowie wyjechał do USA,
gdzie podjął studia podyplomowe w The School of the Art Institute w
Chicago (1981-1983). Ich przedmiotem staje się tym razem video i
performance. Od tej pory, w jego twórczości wzrasta znaczenie
technologii audiowizualnych. Wideo, jako intermedium, jest u Rogali
etapem w dążeniu ku dziedzinie jeszcze bardziej złożonej i zintegrowanej
- sztuce hipermedialnej. Rogala równolegle uprawia szereg dyscyplin
artystycznych: sztukę wideo, fotografię, performance, wykorzystuje
techniki laserowe, ale także maluje, rysuje, zajmuje się grafiką,
komponuje muzykę, pisze teksty. Wystawę instalacji interaktywnych,
hologramów oraz fotografii cyfrowej będzie można obejrzeć w Centrum
Sztuki Współczesnej - Zamek Ujazdowski w styczniu przyszłego roku. 
Pierwszą pracę wideo Rogala zrealizował już w USA, w roku 1980. Taśma
Polish Dance ma formę wideoperformance. Jest ona zarazem przykładem
bardzo interesującej relacji pomiędzy performerem, a kamerą, oraz
wynikającej stąd dynamizacji przestrzeni. To napięcie pomiędzy dwoma
ośrodkami ruchu: performerem i kamerą staje się źródłem energii,
dynamiki obrazu. 
W kolejnych pracach, na przykład: Four Simultaneous Provocations, Laser
Tape, Speach (wszystkie trzy z 1982 roku), Questions To Another Nation
(czterokanałowa instalacja - 1983, taśma - 1985), Remote Faces:
Outerpretation (instalacja siedmiokanałowa, 1986), Rogala systematycznie
wzbogaca zarówno repertuar podejmowanych problemów, jak i rozpiętość
oraz złożoność budowanych struktur. Coraz większe znaczenie zdobywa w
jego dziełach dźwięk; w relacje z obrazem wchodzą również słowa (mowa i
zapis graficzny); wykorzystywana jest dwujęzyczność artysty. Rogala
kreuje ponadto dyskurs pomiędzy dwoma światami: opuszczoną Polską i
zamieszkiwaną Ameryką. 
W wideo Love Among Machines (1986), żywy taniec zostaje wprowadzony w
artystyczny dialog z obrazami generowanymi cyfrowo, poezją, muzyką,
rysunkiem.
Dla potrzeb adaptacji Makbeta autorstwa Byrne'a Pivena (który ulokował
akcję dramatu w XXIV wieku), Rogala zrealizował pracę The Witches Scenes
(komponując też do niej muzykę).
- z tekstu Ryszarda W. Kluszczyńskiego pt. Dynamiczne przestrzenie
doświadczeń. O twórczości Mirosława Rogali
Zaprezentujemy zarówno taśmy artystyczne, jak i dokumentacje
performances.