[KINO.LAB] seans kinowy w ramach przegladu POLSKA NOWA FALA

[snieg w csw.art.pl]

Seans kinowy

Film-performance

Zbigniew Libera (na żywo) oraz Paweł Althamer, Maurycy Gomulicki & Ilian
Gonzales, Paweł Kwiek, Robert Szczerbowski, Oskar Dawicki, Christian
Tomaszewski

Miejsce:
Kino.lab (CSW Zamek Ujazdowski, Al. Ujazdowskie 6)

Czas:
2 listopada (piątek) godz. 18.00

"Seans kinowy" jest rekonstrukcją projekcji filmowej zmontowaną w jedną
całość z oddzielnych elementów konstytutywnych dla konwencjonalnego seansu w
kinie. W jej skład wchodzą: trailer (Paweł Althamer), numerki z rozbiegowej
taśmy filmowej (Paweł Kwiek), czołówki wytwórni filmowych (Maurycy Gomulicki
i Ilian Gonzales), "opowieść" filmowa (Zbigniew Libera powtarzający projekt
Pawła Kwieka), napis koniec (Robert Szczerbowski) oraz napisy końcowe (Oskar
Dawicki).

"Seans kinowy" to próba rewitalizacji konceptualnych "filmów" mówionych,
mających prowokować mentalną projekcję w wyobraźni widza, tworzonych w
Polsce w latach 70. przez Pawła Kwieka i Andrzeja Dłużniewskiego. "Filmów"
których tradycja sięga pierwszej awangardy modernistycznej, szczególnie jej
dadaistyczno-surrealistycznej odmiany reprezentowanej m.in. przez belgradzką
grupę Hypnistów i jej "radio-kinematograficzne poematy" ale również przez
doświadczenia poetów futurystycznych ujmujących pisanie jako rodzaj
kinematograficznej praktyki.

Projekcję otwiera trailer reklamujący inny film, którym według oryginalnej
koncepcji kina egzystencjalnego Pawła Althamera jest rzeczywistość (życie
jako film, w którym jesteśmy aktorami). Misję emancypacji kina z
technologicznego uwikłania, kontynuuje Zbigniew Libera znany z analizy pracy
naszej percepcji, wyobraźni, z badania powidoków pamięci ("Co robi
łączniczka?", "Pozytywy"). Odgrywa on powtórnie film "Komentarz" Pawła
Kwieka z 1972 roku - film radykalnie tekstualny, obywający się bez taśmy i
projekcji, istniejący jedynie w formie słownego komentarza. Paweł Kwiek
"wykonywał" go stając przed publicznością i improwizując "na żywo" opowieść
o jego fabule. Odbywało się to przy zapalonym świetle w sali projekcyjnej.
Owa treść była zlepkiem schematów i klisz charakterystycznych dla kina
głównego nurtu. Kwiek chciał uruchomić tym mechanizm "mentalnej" projekcji
(wizualizacji tekstu w wyobraźni widza). Zgodnie z praktyką Warsztatu Formy
Filmowej, radykalnie odrzucającą kino oparte o literaturę, formułował tezę,
że po co kręcić film skoro można go opowiedzieć. WFF, podobnie jak
nowofalowi reżyserzy Grzegorz Królikiewicz i Andrzej Żuławski, oskarżali
polskie kino lat 70., że zaniedbuje formę filmową nadmiernie
podporządkowując warstwę obrazową opowiadanej historii (wg Żuławskiego np.
Kino moralnego niepokoju było nie kinem a radiofonią). Ponadto "Komentarz"
był radykalnym odrzuceniem zapośredniczonej przez film komunikacji
kinematograficznej na rzecz bezpośredniej komunikacji z widzem.
"Seansowi kinowemu" towarzyszą kadry z "nieistniejacego filmu" autorstwa
Christiana Tomaszewskiego.

Łukasz Ronduda, Michał Woliński
we współpracy z Archifilm/ CSW ZU i Piktogramem

"Seans kinowy" otwiera przegląd Polska Nowa Fala, zawierający filmy
Dziworskiego, Kostenki, Królikiewicza, Leszczyńskiego, Piwowskiego,
Skolimowskiego, Wiszniewskiego, Uklańskiego, Zanussiego, Żuławskiego.

Więcej informacji:
http://csw.art.pl/kino_lab

oraz:
http://csw.art.pl/archfilm
http://piktogram.pl