[KINO.LAB] Filmy o TAńCU BRYTYJSKIm W KINO.LABie

Śro, 1 Paź 2003, 16:47:29 MEST

FORWARD MOTION
PRIME MOVERS & DANCE BOOM
Współczesny taniec brytyjski
Przegląd przygotowany we współpracy z The British Council
4  5. października, godz. 18.00 i 20.00

FORWARD MOTION to seria filmów British Council o najciekawszych
brytyjskich teatrach tańca współczesnego ostatnich lat - m.in. DV8
Physical Theatre, Union Dance Company, Shobana Jeyasingh, Diversions,
Robert Hylton, Russell Maliphant, Akram Khan.
Filmy przedstawiają też najbardziej interesujące produkcje i projekty
tańca oraz wykorzystanie nowej technologii we współczesnych układach
choreograficznych.

PROGRAM I  Dance Boom, cz. 1 (94)
1. Mantis at the Riverside Studios, 1983, 22 (ZESPÓŁ: Mantis,
CHOREOGRAF: Micha Bergese, PRODUCENT/REŻYSER: John Burrowes/David G
Croft)
2. Face the Music, 1986, 25 (ZESPÓŁ: Janet Smith and Dancers,
CHOREOGRAF: Janet Smith)
3. Pier Rides, 1986, 25 (ZESPÓŁ: Extemporary)
4. Fresh!, 1997, 22 (ZESPÓŁ: Union Dance, PRODUCENT/REŻYSER: Rosie
Alison)

PROGRAM II  Dance Boom, cz. 2 (98)
1. My Sex Our Dance, 1986, 22 (ZESPÓŁ: DV8 Physical Theatre,
CHOREOGRAF: Lloyd Newson, PRODUCENT/REŻYSER: Carole Lamond)
2. Misfits and Revelations, 1988, 34 (ZESPÓŁ: Phoenix X3, CHOREOGRAF:
Phoenix Dance, PRODUCENT/REŻYSER: Klaus Witting)
3. Flesh and Blood, 1990, 18 (ZESPÓŁ: The Cholmondeleys, CHOREOGRAF:
Lea Anderson, PRODUCENT/REŻYSER: Margaret Williams)
4. Nowhere But Here, 1998, 24 (ZESPÓŁ: Diversions Dance)

PROGRAM III  Prime Movers, cz. 1 (86)
? Snapshots  - filmy TV dokumenty)
1. Duets with Automobiles, Shobana Jeyasingh/Terry Braun, 14.5
2. The Late Michael Clark, film dokumentlalny o Michaelu Clarku
nakręcony przez Sophie Fiennes, 50
3. Ballet Boyz 2, fragment C4 George Piper Dances, 17.5
4. Urban Classicism, Robert Hylton/Oliver Ashton, 3.5

PROGRAM IV  Prime Movers, cz. 2 (100 )
? Adaptacje  Choreografie zaadaptowane na potrzeby filmu/TV
1. Elements, H Patten (UK)/ Francis Nii-Yartey (Ghana) filmowa adaptacja
tradycyjnego tańca, 3
2. Enter Achilles, DV8/Lloyd Newson/Clara van Gool, 48
? Live on Screen  choreografie uznanych artysów sfilmowane różnorodną
techniką
3. Loose in Flight, Akram Khan/Rachel Davies, 3.5
4. Physical Dysfunctional, film dokumentalny BBC o zespole Random, 39
5. Art of Touch, Siobhan Davies/Ross MacGibbon adaptacja przedstawienia
scenicznego dla TV, 30.5
6. Critical Mass, Russell Maliphant/David Hinton  adaptacja
przedstawienia scenicznego dla TV, 18

Prime Movers jest emocjonującym programem ilustrującym twórczość
dziesięciu wiodących współczesnych choreografów brytyjskich. Jest to
grono zróżnicowane  od tak kontrowersyjnych artystów jak Lloyd Newson
(DV8 Physical Theatre)  i Michael Clark, szokujących widownię i
budzących jej niepokój do doskonałych rzemieślników, w osobach Akrama
Khan i Shobany Jeyasingh. Utwór Jeyasingh, Duets with Automobiles (Duety
z automobilami) stworzony był do sfilmowania, choć został także
dostrzeżony za przykuwające uwagę wystawienie sceniczne.
Film The Late Michael Clark nakręcono z perspektywy biograficznej,
koncentruje się on na tworzeniu nowego utworu Current/See, jego
pierwszego spektaklu po czteroletniej nieobecności na scenie.
Prime Movers, zawierający reprezentatywne przykłady utworów każdego z
choreografów, ujawnia wielość sposobów poruszania się i ogromne bogactwo
tematów nurtujących choreografów pod koniec XX w.
Reprezentatywny dla żywej, niezależnej sceny tańca w dzisiejszej
Wielkiej Brytanii, Prime Movers porusza kwestie chwilami wysoce
teatralne, chwilami bardziej kontemplacyjne, za pomocą wybranych
utworów, które być może nie do wszystkich przemówią, ale z pewnością
wielu widzów zafascynują.

Dance Boom to eklektyczny zbiór programów zrealizowanych przez zespoły
tańca współczesnego. Program ukazuje bogactwo tańca, jakie zrodziło się
przez dziesięciolecia,  w następstwie wzajemnego oddziaływania tańca
brytyjskiego i amerykańskiego tańca współczesnego. Znaczące wydaje się
to, że poza DV8, występujące w tym programie grupy zaczynały jako
repertuarowe, chociaż takie podejście jest obecnie coraz rzadsze i
większość zespołów wystawia utwory jednego choreografa.
Mantis, Janet Smith, Dancers i Extemporary Dance dojrzewały w latach
siedemdziesiątych i początkowo korzystały z tancerzy szkolonych w the
Place, wystawiając programy łatwe w odbiorze. Stały mniej więcej w pół
drogi, wypełniając lukę pomiędzy większymi zespołami, takimi jak Rambert
i London Contemporary Dance Theatre a grupami o charakterze bardziej
eksperymentalnym, na przykład Rosemary Butcher. Mantis, Janet Smith,
Dancers i Extemporary Dance odbywały liczne tourneé i w niektórych
okresach wydawało się, że są jakby pomniejszoną w skali wersją LCDT.
Niezależnie od tego, stanowiły dużą szansę dla młodych choreografów,
takich jak Matthew Hawkins, Michael Clark, a także Mischa Bergese i
Janet Smith. Umożliwiły również widowni brytyjskiej poznanie kilku
postmodernistycznych choreografów amerykańskich, wśród których do
najwybitniejszych należą David Gordon, Dan Wagoner, Arnie Zane oraz Bill
T. Jones. Wśród tych zespołów, Mantis wyróżniał się ze względu na
ciekawe projekty, ale cała trójka wypromowała licznych tancerzy, którzy
zrobili dużą karierę. W początkowym okresie tylko Extemporary zmienił
dyrektora artystycznego i, prowadzony przez Emilyn Claid, zyskał
bardziej indywidualny charakter i podejmował odważniejsze próby. Zmienił
się także z zespołu repertuarowego w taki, który dobiera skład do
realizowanego projektu. Pier Rides pochodzi właśnie z tej ostatniej fazy
istnienia Extemporary. Spektakl ten został zarejestrowany przez Petera
Andersona jako materiał szkoleniowy, przy czym ma on o wiele wyższą
jakość niż większość nagrań szkoleniowych tworzonych w latach
osiemdziesiątych. Z szeregów Extemporary wyszła Corinne Bougaard, która
założyła Union Dance, a także Lloyd Newson, założyciel DV8. Dlatego też
można powiedzieć, że Dance Boom pokazuje dwa pokolenia tańca i tancerzy.

Zasadniczo spektakle pokazane w Dance Boom były przygotowywane do
wystawienia na scenie i o ile niektóre z późniejszych, np. My Sex Our
Dance (Mój seks nasz taniec) i Flesh and Blood (Z krwi i kości), zostały
przystosowane do filmowania, o tyle pozostałe przeniesiono na ekran z
mniejszą dozą artyzmu. Nagrania te są ciekawe nie tylko dlatego, że
przedstawiają nowych choreografów i nowe style tańca, ale także i nową
generację filmowców, przede wszystkim Petera Andersona i Margaret
Williams, którzy wnieśli ogromny wkład w rozwój ekranizacji tańca.

_________________________________________________________________
Bilety w cenie 6 zł. do nabycia w kasie na pół godziny przed seansem.
Ilość miejsc ograniczona. Miejsca nienumerowane. Rezerwacje pod numerem
628 12 71-3 wew. 201 do odbioru najpóźniej 20 min. przed seansem.
Informacje wew. 160. Stałe informacje o programie na stronach:
http://csw.art.pl/kino_lab