AUSTRIACKI EKSPERYMENTATOR W KINO.LABie

[Ula Sniegowska]

Przegląd filmów eksperymentalnych
Petera Tscherkassky’ego
12 i 13. lipca 2002, godz. 19.00

Przegląd przygotowany przy współpracy z Austriackim Forum Kultury


Peter Tscherkassky, ur. w roku 1958 w Wiedniu. Studiował filozofię. Od
roku 1984 zajmuje się również publicystyką. Prowadzi praktyczne zajęcia
filmowe na uniwersytetach sztuki stosowanej w Wiedniu i Linzu. W roku
1991 był jednym z założycieli „Sixpack Film”. W latach 1993/94 –
kierownikiem artystycznym „Diagonale – Festiwalu Filmu Austriackiego”. W
roku 1995 wydał książkę „Peter Kubelka” (wspólnie z Gabriele Jutz).
Realizacją filmów zajmuje się od r. 1979.

Blood – Letting, 1981 r., 11 min.
Gwałtowne wybuchy światła i dźwięku na zmianę z okresami całkowitego
spokoju, gorączkowy ruch i powroty do stanu, kiedy nic się nie dzieje,
sprawia, że w Blood–Letting istotny staje się rytm, trwanie i zmiany w
czasie, a nie konkretny obraz.

Love Film, 1982 r., 8 min.
Love Film jest ironiczną demaskacją jednej z najtrwalszych
Hollywoodzkich klisz – filmowego pocałunku. Krótkie ujęcie zbliżających
się do siebie warg jest tu pokazane 522 razy. Jednak pocałunek nigdy nie
następuje (...). Ten nadmiar powtórzeń niszczy „radosną jednoznaczność”
tematu. (Roland Barthes)

Freeze Frame, 1983 r., 10 min.
Fikcyjna, trudna do rozpoznania przestrzeń, chwiejny, „umykający” obraz
oraz filmowane obiekty: przemysłowe cmentarze, płonące odpadki to wizja
przemijania we Freeze Frame. Niestabilny obraz, konsekwentnie usuwany z
kadru zostaje w końcu całkiem unieruchomiony i płonie.

Holiday Movie, 1983 r., 9 min.
W Holiday Film kamera śledzi raz z bliska, raz z daleka, przechadzającą
się po łące kobietę. Dzięki użyciu teleobiektywu możemy przyjrzeć  się
jej piersiom wystającym spod bluzki. Filmowiec zostaje odkryty, gdy
kobieta patrzy prosto do kamery. Kolejne sceny to już tylko ciągłe
odtwarzanie poprzednich. Rozpoznanie uruchamia machinę pamięci, a to, co
zostaje, jest tylko namiastką pierwszego zauroczenia.

Motion Picture (La sortie des ouvries de l’usine Lumiere a Lyon), 1984,
3 min.
W ciemni 50 pasków nienaeksponowanej kliszy filmowej zostało położonych
w poprzek powierzchni na której wyświetlany był kadr z filmu braci
Lumiere „Wyjście robotników z fabryki w Lyonie”. Połączenie tych pasków
z indywidualnie naświetlonymi odcinkami stworzyło nowy film, który
odczytuje oryginalny kadr niczym stronę zapisu muzycznego, pomiędzy
paskami od góry do dołu lub kolejno od lewej do prawej.
Manufrakture, 1985 r., 3 min.
Obserwujemy drobne, migawkowe ruchy: na lewo, na prawo, w tył i w przód.
Powtarzający się proces, manufaktura, w której nie ma już człowieka, a
która ciągle pracuje.

Kelimba, 1985 r., 3 min.
Kelimba to wirujący ruch plastikowych obiektów, rytmiczny wirtualny
taniec.

Shot-Countershot, 1987 r., 22 s.
Tscherkassky tęskni za niebanalnym kontaktem z medium filmowym.
Shot–Countershot jest pretekstem do figlarnej zabawy techniką filmową.

Tabula rasa, 1987/89 r., 17 min.
Na początku możemy rozpoznać jedynie cienie, z których powoli wyłania
się postać rozbierającej się kobiety. Dystans pomiędzy kamerą a
filmowaną postacią sprawia, że wciąż nie jesteśmy pewni jej kształtów.
Obiekt pożądania raz po raz znika sprzed naszych oczu.

Parallel Space – Inter-View, 1992 r., 18 min.
Przy tworzeniu tego filmu Tscherkassky posłużył się aparatem
fotograficznym i wykonał zdjęcie wielkości dwóch klatek filmowych. W
efekcie uzyskał migoczące, „podwójne” zdjęcie. Zgodność czasu i
przestrzeni fotografii uległa dezintegracji, jednak jej podział na dwie
części pozwoliło dostrzec nową relację.

Happy-End, 1996 r., 11 min.
Happy End to film zrobiony ze „znalezionych materiałów”: przeróbka
cudzych domowych, amatorskich filmów nakręconych w latach 60. i 70.
Wybrane sekwencje pochodzą z wielu godzin zainscenizowanego prywatnego
życia „Rudolfa” i „Elfriedy” skupionych na demonstracyjnym celebrowaniu
wspólnej konsumpcji alkoholi i ciast. [...] myślę, że Rudolf i Elfierda
zakochali się latem 1952 roku, kiedy zewsząd rozbrzmiewał przebój Annie
Cordy – „Bonbos, Caramels, Esquimaux, Chocolats”. (Alexander Horwath)
To film „found footage” traktujący o realnych rytuałach, odświętnych
okazjach oraz o parze małżeńskiej, która zrozumiała jak wzbogacać i
ożywiać swoje przytulne życie razem. Widzimy parę nalewającą drinki,
dzielącą ciasta, wznoszącą toasty... W końcu obraz tryskającej energią
tańczącej pani zastyga. To głęboko niejasny moment, z wyrazu jej twarzy,
można by wyczytać coś bliskiego zwątpieniu. Coś w rodzaju współczesnego
barokowego motywu marności Vanitas, ciągle obecnego w tradycji
austriackiej, którego starcie się ze zmysłową przyjemnością w chwili
popijania jajecznego likieru nadaje Happy End’owi głębszego znaczenia.
(Bert Rebhandl)

L’Arrivee, 1998 r., 2 min.
Obserwujemy, jak pociąg zbliża się do stacji kolejowej, zderza się z
drugim pociągiem...
(...) L’Arrivee określa granice kina: od widowiskowości  po intymność.
(Bert Rebhandl)

Outer Space, 1999 r., 10 min.
Ogarnia nas atmosfera horroru, gdzieś czyha niebezpieczeństwo: w
przekrzywionym oku kamery pojawia się w nocnym mroku dom, potem znowu
znika. Młoda kobieta powoli zmierza w kierunku domu, wchodzi, miejsca
łączeń filmu trzeszczą, z przytłumionej muzyki ze ścieżki dźwiękowej
brzmią charczące dźwięki. Film bazuje na materiałach znalezionych w
Hollywood. Postać przewijająca się miotana i ciskana przez kadry to
Barbara Hershey. Dramatyczny recycling Tscherkassky’ego, nowe podejście
do materiału, stosowanie innego oświetlenia, kadr za kadrem, przesuwa
zdjęcia i przestrzenie na siebie wzajemnie, usuwa obserwatorowi ziemię
spod nóg i zniekształca twarze, jak w złym śnie.

Get Ready, 1999 r., 1 min.
Od idyllicznej sceny na morzu do samochodu wyścigowego sunącego przez
noc - to zmiany charakterystyczne dla Tscherkasskiego...





Bilety w cenie 12 zł. do nabycia w kasie na pół godziny przed seansem.
Ilość miejsc ograniczona. Miejsca nienumerowane. Rezerwacje pod numerem
628 12 71-3 wew. 135 do odbioru najpóźniej 20 min. przed seansem.
Informacje wew. 135 lub 160. Stałe informacje o programie na stronach:
www.kinolab.independent.pl lub csw.art.pl/kino_lab




.
KINO.LAB
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
film eksperymentalny, awangardowy, artystyczny,
video art
animacja, dokument, fabuła
tel. 628 12 71-3 wew. 131, 135, 160 (informacje i rezerwacje)
bilety w cenie 12 - 16 zł.
Subskrypcja informacji bieżących: do
majordomo w sunsite.icm.edu.pl wysłać list o treści:
subscribe kino_lab
a żeby się wypisać:
unsubscribe kino_lab