LATO TATI - FRANCUSKIE WAKACJE juz od jutra!!!!!!!!!!!

Ula Sniegowska snieg w csw.art.pl
Pon, 1 Lip 2002, 17:04:04 MEST


Zapraszmy na bardzo wakacyjne filmy do KINO.LABu juz od jutra.
Szczegółowy rozkład seansów w poprzednim mailu.

LATO TATI - FRANCUSKIE WAKACJE:
JACQUES TATI
wtorki i niedziele przez całe wakacje

Program przygotowany we współpracy z Instytutem Francuskim w Warszawie

Niezapomniany reżyser, Chaplin kina francuskiego, wulkan energii,
wymyślny scenarzysta, komik, aktor, twórca postaci Pana Hulot – Jacques
Tati – był bohaterem tegorocznego festiwalu w Cannes. Na ustawionym w
morzu ekranie widzowie z brzegu oglądali kanoniczne, ukochane obrazy
mistrza: Dzień świąteczny, Wakacje Pana Hulot, Pan Hulot wśród
samochodów, Mój wujaszek i Playtime. Proste, przewrotne, wzruszające
historie i perypetie Pana Hulot nie starzeją się. Przeciwnie, dzięki
historycznemu przesunięciu ujawniają nowe walory. Ich cechą
charakterystyczną jest specyficzne wykorzystanie dźwięku. Postaci
rozmawiają, lecz słów zrozumieć nie sposób. Rozmowy mieszają się z
odgłosami przejeżdżających samochodów, z hałasem i szumem metropolii –
prowokując niezwykły efekt kakofonii, spiętrzenia, nawarstwienia się
dźwięków - efekt Tatiego.
Instytut Francuski i KINO.LAB w ramach cyklu francuskie rendez-vous
proponują LATO TATI – FRANCUSKIE WAKACJE. Przez trzy miesiące, od lipca
do września, naprzemiennie pokazywane będą wszystkie filmy
długometrażowe mistrza. Letnia retrospektywa Tatiego w KINO.LABie
wzbogaci się o pokazy w ramach Festiwalu Sztuka Ulicy; filmy Wakacje
Pana Hulot i Mój wujaszek otworzą przeglądy filmowe Kino*C-y na Polach
Mokotowskich o godz. 22.00 w piątek i sobotę 5 i 6. lipca.


DZIEŃ ŚWIĄTECZNY (JOUR DE FETE) 1949, 70’
Reżyseria: Jacques TATI (1949)
Scenariusz i dialogi : Jacques TATI, Henri MARQUET
Zdjęcia :  Jacques MERCANTON
Muzyka: Jean YATOVE
Produkcja : Fred ORAIN / Cady-Film
Obsada : Jacques Tati, Guy Decombe, Paul Frankeur

Zbliża się doroczne święto w pewnej francuskiej wiosce. Jej mieszkańcy
gorączkowo przygotowują się do nadchodzącej fety. Roger i Marcel
ustawiają na placu karuzelę. Odbywa się także publiczna projekcja filmu
o amerykańskich listonoszach. François – lokalny listonosz pragnie odtąd
być równie szybki i efektywny jak koledzy zza oceanu. Odmiana jego
wizerunku wprowadza zamęt i wywołuje nieoczekiwane perypetie w
miasteczku.
Dzień świąteczny to debiut Tatiego. Debiut, który zgarnął nagrodę za
najlepszy scenariusz na Festiwalu w Wenecji w 1949 roku. Figury
uczestniczących w święcie przedstawił Tati w sposób mistrzowski.
Delikatnie (ale jednak) obnażył ich przywary. Pokazał ich zachowania
trafnie, jowialnie i błyskotliwie. I tak, dzięki tej inteligentnej
farsie, nastał we Francji neorealizm.


MÓJ WUJASZEK (MON ONCLE) 1958, 120’
Reżyseria: Jacques Tati
Scenariusz: Jacques Tati
Zdjęcia: Jean Bourgoin
Muzyka: Alain Romans i Franck Barcellin
Produkcja:  Parafrance
Obsada : Jacques Tati, Jean-Pierre Zola, Alain Bécourt

Pan Hulot - marzyciel i miejski wagabunda żyje w nieciekawej dzielnicy.
Podczas ulubionych przechadzek wpada często do siostry oraz jej męża –
zamożnego producenta plastikowych rur i właściciela najdoskonalej
wyposażonej fabryki w kraju. Państwo Harpel mieszkają w nowoczesnej,
eleganckiej dzielnicy, a ich rezydencja regularnie wzbogaca się o
najnowsze cuda techniki kuchenno-łazienkowej. Ich syn Gerald, w
przeciwieństwie do swych rodziców, uwielbia wizyty wuja. Tata Geralda
zaskoczony wybrykami pana Hulot i zazdrosny o syna, staje na głowie aby
znaleźć szwagrowi jakieś zajęcie. Proponuje mu posadę w fabryce, lecz
Pan Hulot wykonuje swe obowiązki nieporadnie i komicznie; próbuje
wyswatać wujaszka  z ekscentryczną sąsiadką lecz… Okazuje się, że każda
decyzja Pana Hulot zaprowadza uroczy miszmasz i pociąga za sobą kaskadę
niespodziewanych wypadków.
Mój Wujaszek to drugi film Tatiego w którym powraca zabawna postać Pana
Hulot. Tati mówił w 1958 roku o swym dziele ŤW pozytywny sposób
przedstawiłem nieciekawą dzielnicę, spokojny zakątek oddalony od
autostrad, lotnisk, nowoczesnego życia. Wydaje mi się, że linie
geometryczne nie zachęcają ludzi do uprzejmości.ť
Mój Wujaszek jest laureatem m.in. Nagrody Specjalnej Jury w Cannes
(1958) i zdobywcą Oscara za najlepszy film zagraniczny (1959).


WAKACJE PANA HULOT (Les Vacances de M. Hulot), Francja 1953, 96’
Reżyseria: Jacques TATI
Scenariusz: Jacques TATI
Zdjęcia: Jacques MERCANTON, Jean MOUSELLE
Muzyka: Alain ROMANS
Produkcja: Parafrance
Obsada: Jacques TATI, Nathalie PASCAUD, Nathalie Mich?le ROLLA, Mich?le
BRAB

Monsieur Hulot zasiada za kierownicą rozklekotanego samochodu i wyrusza
nad morze. Dziwaczne pochrapywanie i konwulsje auta i jeszcze
dziwaczniejsze zachowanie prowadzącego wzbudzają panikę pośród innych
podróżujących autostradą. Udaje się jednak Panu Hulot wyjść z tej
wycieczki bez szwanku i dotrzeć do najprzeciętniejszego z przeciętnych
hoteli nadmorskich lat 50. O tych samych godzinach ci sami letnicy
zasiadają przy tych samych wiklinowych stolikach. Jest w tej galerii
typów i piękność blond z ciotunią i intelektualista z wywodami i
Angielka z pieskiem. Przybycie Pana Hulot mąci jednak spokój
wypoczywających. Nikt tak jak on nie potrafi sprowokować katastrofy,
nikomu nie przydarzają się tak absurdalne wypadki i wobec nikogo rzeczy
martwe nie są aż tak złośliwe. Pan Hulot terroryzuje personel kurortu,
gości, dzieciarnię, a nawet okoliczną zwierzynę… ale dzięki tej
kuriozalnej postaci nic nie będzie już tak mdłe i przewidywalne jak
dawniej…
Drugi film długometrażowy Jacquesa Tatiego Wakacje Pana Hulot
błyskotliwy, iskrzący się od wywrotowych pomysłów i zaskakujących
wypadków obraz zdobył nagrodę krytyki na Festiwalu w Cannes w 1953 roku,
a także paletę nagród na festiwalach w Nowym Jorku, na Kubie czy w
Edynburgu.

PLAYTIME (1967), 111’, kolor
Scenariusz i reżyseria: Jacques TATI,
Dialogi: Art BUCHWALD
Zdjęcia: Jean BADAL, Andréas WINDING
Dekoracja: Eug?ne ROMAN
Muzyka: Francis LEMARQUE
Produkcja: Specta Films
Obsada: Jacques TATI, Barbara Dennek, Peinhart Kolldehoff

W kolejnym filmie Jacquesa Tatiego – Playtime – powraca postać uroczego
Pana Hulot. Akcja dzieje się w nowoczesnej dzielnicy, pełnej bezdusznych
hoteli i budowli ze szkła i stali. Hulot kluczy po korytarzach
ogromnego, pełnego zakamarków, pokoi, standów i boksów holu wystawowego
w poszukiwaniu znajomego urzędnika. Po drodze napotyka podekscytowanego,
niemieckiego sprzedawcę, wpada na kolegę z przed lat, daje się
zaprowadzić na taras widokowy, zostaje zaciągnięty na otwarcie
restauracji… Wypadki następują szybciej niż ktokolwiek może przewidzieć.

Playtime – najsłynniejszy bodaj z filmów Tatiego – był najbardziej
pracochłonnym przedsięwzięciem w życiu reżysera. Zdjęcia i przygotowania
zabrały ekipie trzy lata. Tati wydał fortunę na skonstruowanie makiety
miasta :  50 000 m3 betonu, 4 000 m2 plastiku, 1200 m2 szkła. Stu
robotników budowało ten gigantyczny hol wystawowy. Tati zrujnował się,
lecz spełnił swe marzenie.



PAN HULOT WŚRÓD SAMOCHODÓW (Trafic) 1971,  94’
Scenariusz i reżyseria: Jacques TATI
Zdjęcia:  Édouard VAN DEN ENDEN, Marcel WEISS
Muzyka: Charles DUMONT
Produkcja:  Films Corona / Gibé Film (Paris) / Océania Films (Rome)
Obsada: Jacques Tati, Maria Kimberly, Marcel Fraval

Raz do roku odbywa się w Amsterdamie Wystawa Samochodów. Pewne paryskie
przedsiębiorstwo, z małym dorobkiem, ale za to mnóstwem energii, pragnie
wzbudzić sensację prezentując najnowszy model Ťcamping carť. To
wycieczkowe auto wyposażone jest w gamę gadżetów, siedzenia-kuszetki,
prysznic, a nawet barbecue… Pan Hulot przyswoił już kilka słów po
holendersku i ma zademonstrować amerykańskim i holenderskim partnerom
jak auto sprawdza się w jeździe próbnej pomiędzy Paryżem a Amsterdamem.
Nie trudno przewidzieć, że Panu Hulot i jego pojazdowi przydarza się po
drodze wiele niespodziewanych sytuacji, a  nawet minikatastrof….

Ť Pomysł nakręcenia tego filmu przyszedł mi do głowy pewnego
niedzielnego poranka. – opowiadał Tati. - Obserwowałem sznury samochodów
wyruszających z Paryża na zachód. Tłoczących się w tunelu przy wjeździe
na autostradę. Na początku myślałem, że to temat zbyt błahy. Myliłem
się. ť



Bilety w cenie 10 zł. do nabycia w kasie na pół godziny przed seansem.
Ilość miejsc ograniczona. Miejsca nienumerowane. Rezerwacje pod numerem
628 12 71-3 wew. 135 do odbioru najpóźniej 20 min. przed seansem.
Informacje wew. 135 lub 160. Stałe informacje o programie na stronach:
www.kinolab.independent.pl lub csw.art.pl/kino_lab


.
KINO.LAB
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
film eksperymentalny, awangardowy, artystyczny,
video art
animacja, dokument, fabuła
tel. 628 12 71-3 wew. 131, 135, 160 (informacje i rezerwacje)
bilety w cenie 12 - 16 zł.
Subskrypcja informacji bieżących: do
majordomo w sunsite.icm.edu.pl wysłać list o treści:
subscribe kino_lab
a żeby się wypisać:
unsubscribe kino_lab



Więcej informacji o liście dyskusyjnej KINO.LAB