MIŁÓŚĆ-LASKA-SZERELEM dla każdego!!!!!!!! przegąd w kino.labie

Śro, 22 Maj 2002, 18:17:05 MEST

PRZEGLĄD FILMÓW Państw
GRUPY WYSZEHRADZKIEJ
24  27. maja

Cóż bardziej niż miłość kojarzy się z majem? Ale czy tak samo jest w
państwach Grupy Wyszehradzkiej? Jak przemiany ostatnich kilku lat
wpłynęły na środowisko filmowców, w jakim stopniu same zmiany odbiły się
na tej najczęściej podejmowanej przez nich materii?
Odpowiedzi na te pytania dostarczy być może festiwal filmowy państw
Grupy Wyszehradzkiej, który odbędzie się w KINO.LABie w dniach 24-27.
maja.
Zaprezentujemy osiem filmów poruszających szeroko pojętą tematykę
miłosną i w rozmaity sposób traktujących kwestie uczuciowe: od
najstarszego, Czarnego Piotrusia Milosa Formana z 63 roku, aż po Patrzę
na ciebie Marysiu Łukasza Barczyka z 2000.  Pokażemy filmy, których
jeszcze nie było na polskich ekranach: węgierskie Poduszka Jadwigi i
Blisko do miłości i słowacki Hanna i jej bracia.
Filmy te potwierdzają, że w sprawach miłości państwa Grupy
Wyszehradzkiej wypełniły zobowiązania wobec Unii Europejskiej, chociaż
oficjalnie takiego obszaru negocjacyjnego nie wymyślono. Pooglądać
natomiast z pewnością warto.

Organizatorami przedsięwzięcia są Ministerstwo Kultury RP, Instytut
Słowacki, Czeskie Centrum i Węgierski Instytut Kultury w Warszawie.

24     Pt             20.00       Blisko do miłości, reż. Andras
Salamon, Węgry 1998, 112
25     Sob          16.00  Historie miłosne, reż. J. Stuhr, Polska 1997,
87 (wstęp wolny)
                          18.00  Ogród, reż. Martin Sulik, Słowacja
1995, 100
                          20.00 Czarny Piotruś, reż. M. Forman, Czechy
1963, 85
26     Niedz       16.30  Poduszka Jadwigi, reż. Krisztina Deak, Węgry
2000, 125
                          20.00 Hana i jej bracia, reż. Vladimir Adasek,
Słowacja 2000, 77
27     Pn            18.00 Postrzyżyny, reż. J. Menzel, Czechy 1980, 93

                           20.00 Patrzę na Ciebie Marysiu, reż. Ł.
Barczyk, Polska 1999, 66

Kino zastrzega sobie możliwość niewielkich zmian w programie.
Bilety w cenie 10 zł. do nabycia w kasie na pół godziny przed seansem.
Ilość miejsc ograniczona. Miejsca nienumerowane. Rezerwacje pod numerem
628 12 71-3 wew. 135 do odbioru najpóźniej 20 min. przed seansem.
Informacje wew. 135 lub 160. Stałe informacje o programie na stronach:
www.kinolab.independent.pl lub csw.art.pl/ kino_lab

Czarny Piotruś (Černý Petr), rez. Miloš Forman, Czechosłowacja 1964, 85

Film o codziennych wydarzeniach i zwykłych ludziach, jakich spotyka się
na ulicy. Bohaterem jest szesnastoletni chłopiec, praktykant w sklepie
samoobsługowym.
Opowieść o niezbyt rozgarniętym, zdominowanym przez rodziców młodym
chłopaku, który pracując jako detektyw sklepowy nie zatrzyma ewidentnego
złodzieja, poznając miłą dziewczynę nie zdecyduje się na żaden
poważniejszy krok itd., itd. [gazeta.pl]

MILOS FORMAN
Urodził się w 1932 roku. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę jako
reżyser filmowy i bardzo szybko zyskał popularność jako jeden z
najzdolniejszych i najoryginalniejszych twórców nowej fali. W latach 60.
nakręcił filmy takie jak Miłość blondynki, czy Pali się moja panno,
w których stworzył zupełnie nowy typ komedii. W 1968 r. po inwazji wojsk
Układu Warszawskiego na Czechy Forman wyjechał do Stanów Zjednoczonych,
gdzie w 1975 roku kręci. Lot nad kukułczym gniazdem, jeden z
najwybitniejszych filmów nie tylko Formana, ale w ogóle w historii.
Obraz stał się ogromnym przebojem na całym świecie a także drugim w
historii, który zdobył 5 najważniejszych Oscarów: za scenariusz,
reżyserię, dla najlepszego filmu oraz aktorów. Artysta nie kręci filmów
zbyt często, ale prawie zawsze są to za to dzieła wybitne, które na
trwałe zapadają w pamięci widzów.

Postrzyzyny (Postřižiny) reż. Jiří Menzel, Czechosłowacja 1980, 90

Film nakręcony według opowiadania B. Hrabala  pod tym samym tytułem.
Akcja rozgrywa się w małym czeskim miasteczku w latach dwudziestych, w
którym istotna role odgrywa miejscowy browar. Wspomnienie starych
dobrych czasów, przesycone specyficznym hrabalowskim humorem i
zabarwione odrobina nostalgii.
W filmie spotkali się nie po raz pierwszy dwaj wybitni Czesi: Bohumil
Hrabal i Jiri Menzel. Postrzyżyny to opowieść o kobiecie, której
włosy, obok zabytkowej studni były najpiękniejszą ozdobą pewnego
miasteczka; kobiecie niepokornej i nieobliczalnej. Cechuje ją nadmiar:
zbyt łapczywie pije piwo, fascynuje ją krew i oniryczne podróże do nieba
po browarnianym kominie. Browar pod specjalnym nadzorem Hrabala i Menzla
to miejsce mitu o własnym początku, wskazanie na źródło własnej kondycji
artystycznej i ekspresji.

JIRÍ MENZEL
Urodził się w 1938 roku w Pradze. Sztukę filmową studiował w praskim
FAMU. Za Pociągi pod specjalnym nadzorem otrzymał Oscara dla
najlepszego filmu obcojęzycznego i zyskał sobie pozycję jednego z
wiodących twórców czeskiej Nowej Fali, wykorzystującego bogactwo
czeskiej literatury (Hrabal, Skvorecky). W latach 1969-1973 został
skazany na milczenie za swą satyrę na stosunki w Czechach
komunistycznych. Po powrocie za kamerę kontynuował swoje zainteresowanie
przenoszeniem czeskiej literatury na ekran, będąc jednocześnie wiernym
swojemu dotychczasowemu spojrzeniu na świat - ironicznemu, a
jednocześnie pełnemu poetyckiej nostalgii i ciepła. Powszechnie uważany
jest za najważniejszego twórcę filmowego powojennych Czech i jedynego
kontynuatora wielkiej tradycji czeskiej Nowej Fali. Często pojawia się w
rolach epizodycznych w filmach innych reżyserów.

 Záhrada (Ogród), reż. Martin Šulík, Słowacja 1995, 100

Bohater filmu Ogród staje przed problemami kryzysu wieku męskiego. I
nie może sobie poradzić z żadnym z nich. Zostawia wiec, bez większego
żalu, wszystko, co ma: posadę, ojca i kochankę. Ucieka w krainę swego
dzieciństwa. Przystanią do której zmierza, jest sielski, choć opuszczony
i zaniedbany ogród jego dziadka. Ma on w sobie coś z mitycznej arkadii,
mimo że to zwyczajny ogród z połamanym płotem, sypiąca się rudera, która
kiedyś była domem i kwitnącym sadem. (...) Ta poetycka opowieść jest
podzielona na kilkanaście minirozdziałów. Wyróżnia ją nietuzinkowa
wyobraźnia autora i staranna plastyka. Film wyraźnie nawiązuje do
twórczości rodaka Martina Šulíka  znakomitego reżysera Juraja
Jakubisko. - Piotr Kotowski, (Gazeta Wyborcza 14-15.10.1995)

MARTIN  ŠULÍK
Urodził się w 1962 roku w Žiline (Słowacja). Ukończył Wyższą Szkołę
Sztuk Muzycznych - Wydział Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej w
Bratysławie (1981-86). Nakręcił wiele filmów krótkometrażowych i
dokumentalnych. W roku 1991 zadebiutował filmem fabularnym Neha
(Czułość). Jest jednym z najbardziej obiecujących reżyserów z Europy
Wschodniej. Film Záhrada (Ogród) uzyskał nagrody: Czeskiego Lwa w 1995
r. za najlepszą rolę aktorską, najlepszy scenariusz, reżyserię oraz
został wyróżniony jako Najlepszy film raku, Nagrodę Specjalną Jury i
Nagrodę Specjalną FIPRESCI na XXX MFF w Karlowych Wrach w 1995 r. Na
Warszawskim Festiwalu Filmowym w 1996 r. film ten uzyskał Nagrodę
publiczności. Najnowszym pełnometrażowym filmem Šulika jest - Krajinka
(Pejzażyk), która podczas przeglądu filmów polskich, czeskich  i
słowackich w Łagowie uzyskła główną nagrodę festiwalu Złotą kiść.

Hana i jej bracia (Hana a jej bratia), reż. Vladimir Adásek, Słowacja
2000, 80

Hana i Martin są młodymi ludźmi, którzy pochodzą z dwóch bardzo różnych
środowisk. Rodzice Martina to Viera  starzejąca się ekstrawertyczka
oraz Vlado  cichy, żyjący we własnym świecie modeli kolejek torowych i
roślin ogrodowych. Życie między kobietą i mężczyzną, którzy nigdy siebie
tak naprawdę nie potrzebowali jest trudne do zniesienia. Ich dziwactwa
tylko pogarszają sprawę. Martin odnajduje swój spokój w piosenkach Hany
Hegerovej. Hana natomiast jest piosenkarka w kabarecie. Wraz ze swymi
braćmi mieszka w atmosferze prowokacyjnych manier i ironicznych
piosenek.
Film jest pełną radości i poetyckości opowieścią o więzieniu zwanym
wolnością. Jest historią o poszukiwaniu własnej tożsamości i własnego
miejsca w świecie. Reżyser określa swój film jako Kabaret, podczas
którego widz powinien zapomnieć o swoich kłopotach i zacząć śpiewać wraz
z tytułowa Haną jest niezapomniane przeboje.

VLADIMIR ADÁSEK
Urodził się w 1972 roku w Senicy. Po skończeniu miejscowej szkoły
średniej zaczął studia na Academy of Music Art. w Bratysławie. Najpierw
na wydziale lalkarskim a następnie reżyserii filmowej. Hana... jest
jego debiutem fabularnym.

 Poduszka Jadwigi (Jadviga Párnája), reż. Krisztina Deák, Węgry 2000,
127

Nie ma bardziej szczęśliwego człowieka od Ondrisa. Podbił serce Jadwigi,
wychowanki swego ojca i żeni się z dziewczyną swoich marzeń. Uwiódł tę
tajemniczą kobietę, kiedy studiowała w Niemczech. Beztroska i gorący
temperament z jednej strony, zaś szczery zamiar uszczęśliwienia jej w
małżeństwie z drugiej, dają nadzieję na dobry początek. Niestety już
wkrótce wszystko się komplikuje. Wybucha wojna w innym kraju i Ondris
zostaje powołany do wojska. Musi zapłacić wysoką cenę za swoją
nieobecność, ponieważ jego miejsce zajął  dawny kochanek Jadwigi.
Małżeństwo jest w niebezpieczeństwie. Utrata przyjaciół i psychicznie
umierająca matka, stawiają Ondrisa w trudnej sytuacji. To wszystko może
doprowadzić go do samounicestwienia. Jadwiga zaś z powodu braku
przebaczenia i wewnętrznego rozdarcia staje się smutną żoną, matką i
kochanką.

KRISZTINA DEÁK
ur. 1953 r. Ukończyła montaż i reżyserię w Akademii Filmu i Teatru w
Budapeszcie. Za swój pierwszy film telewizyjny Csinszka otrzymała
nagrodę na festiwalu w Veszprém. Za kolejne filmy realizowane dla
telewizji otrzymywała liczne nagrody i wyróżnienia (m.in. na Festiwalu w
Solerno). Od 1992 roku reżyseruje również w teatrze.

Blisko do miłości (Közel a szerelemhez), reż. András Salamon, Węgry
1998, 112

Wyobraźcie mnie sobie tak:  jako dziecko byłem ciekawski, milczący i
samotny. Bardzo lubiłem naszą zagrodę, ale ciągnęło mnie również do
wioski. Nigdy nie myślałem o wyjeździe do miasta a szczególnie do
stolicy. To było normalne w mojej rodzinie, że nie rozmawialiśmy ze
sobą. Kochaliśmy się , ale żeby rozmawiać....Nie pamiętam abyśmy
rozmawiali, ani tego, żeby moi rodzice, czy dziadkowie rozmawiali ze
sobą. Ale tak było dobrze. Spokój, cisza, nie przeszkadzaliśmy sobie
nawzajem, nigdy nie było napięć ani kłótni. Zawsze panowała cisza.
Pamiętam takie wieczory, że po kolacji  siedzieliśmy w kuchni przy
stole  bez słowa. Ale wierzcie mi , kochaliśmy się nawzajem bardzo, to
milczenie, tak mi się wydaje,  pozostało jeszcze z dawnych czasów, moi
dziadkowie też milczeli w  dzieciństwie. W domu panowała cisza. Nic nie
mówili. Wówczas więcej rozmawiali ze zwierzętami. Wszakże to im trzeba
było powiedzieć co mają robić i dokąd mają iść.

ANDRÁS SALAMON
Urodzony w 1956 roku. Od ósmego roku życia był związany z teatrzykiem
dziecięcym. Ukończył szkołę fotograficzną, potem  pracował jako asystent
operatora w Publicznej Telewizji Węgierskiej. Od 1980 roku studiował w
Wyższej Szkole Filmowej i Teatralnej w Budapeszcie jednak jej nie
ukończył. Obecnie zajmuje się pisaniem noweli i scenariuszy filmowych.
W 1991 r. na podstawie własnego scenariusza realizuje pierwszy film pt.
Zsötem. Jest reżyserem filmów dokumentalnych. Pierwszym autorskim cyklem
dokumentalnym był  film pt. Psy nie zapominają (1996). Od 1997 roku
wykłada w budapeszteńskim Uniwersytecie Eötvösa Loránda na Wydziale
Dokumentu. Blisko do miłości jest jego drugim filmem fabularnym.

Historie miłosne, reż. Jerzy Stuhr, Polska 1997, 87

Cztery warianty losów uczuciowych mężczyzny w sile wieku: zostaje on
raptownie postawiony w sytuacjach, które będą sprawdzianem zdolności do
pójścia za głosem serca. Życiowy egzamin z siły uczuć ocenia Ankieter ze
świata nadrzeczywistego. Rozprowadzający czuwa, by każdy z bohaterów
stawił się w odpowiednim czasie przed obliczem tajemniczego Ankietera,
który oceni siłę ich uczuć.

JERZY STUHR
Urodzony w 1947 roku. Aktor i reżyser. Absolwent wydziału filologicznego
UJ (1970). W l. 1972-1991 występował w Starym Teatrze w Krakowie.
Wykładowca w PWST w Krakowie. W latach 1990-1996 i od 2002 rektor tej
uczelni. W l. 1991-1993 członek Rady d/s Kultury przy Prezydencie
Rzeczpospolitej. Od 1998 roku członek Europejskiej Akademii Filmowej
przyznającej Felixy. Jeden z najwybitniejszych aktorów polskich, grał w
filmach Kieślowskiego, Falka, Królikiewicza, Machulskiego. Historie
Miłosne to drugi film wyreżyserowany przez Stuhra (poprzedni to Spis
cudzołożnic, a następne  Tydzień z życia mężczyzny i Duże zwierzę),
który zagrał w nim 5 (!) głównych ról.

Patrzę na ciebie Marysiu, reż. Łukasz Barczyk, Polska 1999, 67

Głównymi bohaterami filmu jest dwoje młodych ludzi, od dwu lat
dzielących życie i mieszkanie. Michał Okrężny (Michał Bukowski) to
obiecujący psychiatra z lekarskiej rodziny, Marysia Orzechowska (bardzo
dobra rola Mai Ostaszewskiej) właśnie kończy studia geologiczne. Ich
wolny związek zdaje się pomału wchodzić w fazę kryzysu. Marysia coraz
mocniej pragnie stabilizacji, małżeństwa, dziecka. Michał wręcz
przeciwnie, jest pełen obaw i wątpliwości. Czuje, że nie podoła
finansowym i życiowym obowiązkom głowy rodziny. Reżyser ukazuje swych
bohaterów głównie w bliskich planach. Ze szczególnym upodobaniem
koncentruje się na twarzach, doszukując się w nich prawdy o emocjach
pary pierwszoplanowych postaci. Wizualne "rozedrganie" filmu dobrze
oddaje stan ducha Marysi i Michała. Ona boi się stracić jego uczucie
poddane ogniowej próbie zbliżającego się ślubu i rodzicielstwa, w pewnym
momencie przestaje też być pewna wierności partnera. On narażony na
wieloraką presję ze strony otoczenia z coraz większym wysiłkiem stara
się zapanować nad własnymi odczuciami i odruchami. Czy wytrzyma?
Debiutancki film Barczyka stanowi intrygującą próbę psychologicznego
opisu sytuacji młodych Polaków, wchodzących w życie u progu XXI
stulecia. Szanse i niebezpieczeństwa, z jakimi się stykają różnią się w
znacznej mierze od tych, przed którymi stali ich rodzice. Inne są dziś
hierarchie wartości, inne drogi kariery, inny system
gospodarczo-polityczny. Rzuceni na głęboką wodę dwudziestoparolatkowie
muszą dostosować do nowych warunków wyniesione z domu wyobrażenia o
samodzielności, odpowiedzialności, sukcesie. Film Barczyka jest ciekawą
próbą pokazania, w jaki sposób to czynią.

ŁUKASZ BARCZYK
Urodzony w 1974 roku. W 1998 ukończył Wydział Reżyserii PWSFTViT w
Łodzi. Od dwóch lat reżyseruje telewizyjnego Pegaza. Patrzę na ciebie,
Marysiu jest jego debiutem fabularnym.

.
KINO.LAB
Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski
film eksperymentalny, awangardowy, artystyczny,
video art
animacja, dokument, fabuła
tel. 628 12 71-3 wew. 131, 135, 160 (informacje i rezerwacje)
bilety w cenie 12 - 16 zł.
Subskrypcja informacji bieżących: do
majordomo w sunsite.icm.edu.pl wysłać list o treści:
subscribe kino_lab
a żeby się wypisać:
unsubscribe kino_lab