<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 4.0 Transitional//EN">
<HTML><HEAD>
<META http-equiv=Content-Type content="text/html; charset=iso-8859-2">
<META content="MSHTML 6.00.2800.1400" name=GENERATOR>
<STYLE></STYLE>
</HEAD>
<BODY bgColor=#ffffff background="">
<DIV><FONT face=Arial size=2><STRONG><IMG style="WIDTH: 200px; HEIGHT: 283px"
alt="" hspace=5 src="cid:003301c5f5a1$6bfb53a0$910a0a0a@kinolab" align=left
vspace=5 border=0><FONT face=Tahoma size=5>KOBIETA Z
KAMERĄ</FONT></STRONG></FONT></DIV>
<DIV><FONT size=2><FONT face=Tahoma><STRONG><FONT size=5><FONT size=3>(EDYCJA
FRANCUSKA)<BR></FONT>1- 4. grudnia 2005<BR>KINO.LAB CSW Zamek
Ujazdowski<BR></FONT></STRONG>Przegląd przygotowany we współpracy z Instytutem
Francuskim i Ambasadą Francji w Warszawie.<BR></FONT></FONT><A
href="http://www.spotkanazfrancja.pl"><FONT face=Tahoma
size=2>www.spotkanazfrancja.pl</FONT></A></DIV>
<DIV><FONT face=Tahoma><FONT size=2></FONT><FONT size=2></FONT><FONT
size=2></FONT></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><BR><FONT face=Arial size=2><STRONG>1. czw. godz. 18.00 Program
I:</STRONG> wernisaż instalacji Lou Galopy na fasadzie Zamku Ujazdowskiego +
</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Lou Galopa, Portraits in Gent, 2004, 32’
<BR> + Jara - 02, 2005, 20’ i spotkanie z
artystką<BR><STRONG>godz. 20.30 Program II:</STRONG> Valérie Jouve, Nad
morzem/Grand littoral, 2003, 20’<BR>+ Valérie Kempeneers, Shizuka, 1998,
13’<BR>+ Mathilde Monnier, Valérie Urréa, Biały hałas/Bruit blanc – Autour de
Marie-France, 1998, 51’<BR></DIV></FONT>
<DIV><FONT face=Arial size=2><STRONG>2. pt. godz. 19.00 Program
III:</STRONG> Éléonore de Montesquiou, Célibataire, 2001, 3’10 <BR> +
Nur , 2004, 4’30 + Olga Olga Helena, 2005, 18’ <BR> + spotkanie z
artystką<BR> <STRONG>godz. 20.30 Program IV:</STRONG> Chantal Akerman,
D’Est, 1993, 110’<BR></FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2><STRONG>3. sob. godz. 18.30 Program V
:</STRONG> Delphine de Blic, La Trace Vermillon 2002, 80’<BR> +
spotkanie z artystką<BR><STRONG> godz. 20.30 PROGRAM VI</STRONG> :
Dominique Gonzales-Foerster, Atomic Park, 9’ <BR> + Myriam Aziza, Séparées,
2000, 83’<BR></FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2><STRONG>4. niedz. godz. 19.00 PROGRAM VII
:</STRONG> Julie Bertucelli. Kiedy Otar odszedł, 2003, 103’<BR></DIV></FONT>
<DIV><FONT face=Arial size=2>KOBIETA Z KAMERĄ to cykl prezentujący filmy i wideo
tworzone przez kobiety. Ma na celu przybliżenie polskiej publiczności
eksperymentalnych i artystycznych filmów i wideo tworzonych przez artystki z
całego świata. Tegoroczna edycja skupi się na pracach powstających we Francji,
gdzie twórczość kobiet jest szczególnie bogata i różnorodna. Zestawy krótkich
fabuł i artystycznych dokumentów zebrał i przygotował francuski kurator –
Georges Heck. Filmy te, choć wyprodukowane we Francji, opowiadają o różnorodnych
doświadczeniach kobiet w różnych regionach świata: pojawią się np. realizacje
związane z ich funkcjonowaniem w warunkach społecznych panujących w Iranie
czy Indiach. Podejmowane zagadnienia dotyczą także odkrywania własnej
przeszłości, jak również specyfiki pozornie zwyczajnych codziennych zdarzeń i
obserwacji. Rozpiętość tematyczna filmów świadczy o wrażliwości na różne aspekty
rzeczywistości – także te zwykle pomijane.<BR>Przegląd ma na celu przedstawienie
możliwości artystycznych form wypowiedzi, a w szczególności filmu jako narzędzia
społecznego. Dlatego też istotnym elementem uzupełniającym przegląd będzie
spotkanie z młodą artystką francuską, Lou Galopą, która przebywała w
Polsce na stypendium programu Artists-in-Residence w CSW i zrealizowała tu swój
nowy projekt. </FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT><BR><FONT face=Arial size=2>Bilety w cenie
10-12 zł. do nabycia w kasie na pół godziny przed seansem. Ilość miejsc
ograniczona. Miejsca nienumerowane. Rezerwacje pod numerem 628 12 71-3 wew. 135
do odbioru najpóźniej 20 min. przed seansem. Informacje wew. 135 lub 160. Stałe
informacje o programie na stronach: </FONT><A
href="http://csw.art.pl/kino_lab"><FONT face=Arial
size=2>http://csw.art.pl/kino_lab</FONT></A><FONT face=Arial size=2>
<BR></FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>KOBIETA Z KAMERĄ – FILMY KOBIET (EDYCJA
FRANCUSKA)</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>1.12. (CZW.), godz. 18.00 PROGRAM I<BR>Portrety w
Gandawie, reż. Lou Galopa, 2004, 32’<BR>Jedna osoba przedstawia mi swoją
znajomą, która z kolei przedstawia mi kolejną znajomą, itd.<BR>Jara – 02. reż.
Lou Galopa, 2005, 20’<BR>Film pokazuje klimat życia w lubelskiej wspólnocie
Emmaüs, skupiającej ludzi z marginesu społecznego, zajmujących się odnawianiem
mebli, suszeniem i sortowaniem ubrań, sprzedażą odnowionej odzieży. Na film
składają się także wywiady ujawniające niezwykłą drogę życia członków
wspólnoty.<BR>Istnieją dwie wersje tej pracy: pierwsza z nich to instalacja
składająca się z materiałów filmowych pokazywanych na dziesięciu ekranach, druga
to film, w którym na ekranie jednocześnie widać trzy kadry.<BR>Po pokazie
rozmowa z reżyserką</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>Godz. 20.30 PROGRAM II<BR>Nad morzem, reż. Valérie
Jouve, 2003, 20’, 35 mm<BR>Znana fotograficzka Valérie Jouve nakręciła swój
pierwszy film w Marsylii. Pokazała to miasto jako przestrzeń, gdzie rytm życia
wyznaczają dźwięki hałasujących samochodów i szum rozmów ludzi wpadających na
siebie na ulicy. Miasto czasem wyludnione, a czasem wypełnione masą ludzką. Jest
to film wielobarwny, wypełniony rozmaitymi dźwiękami. Reżyserka, poprzez
przedstawienie najbardziej oczywistych elementów rzeczywistości – autostrady i
supermarketu, mężczyzny i kobiety, skłania do myślenia o automatyzmie
postrzegania świata, a także poszukuje nowego sposobu odbierania rzeczywistości
poprzez zmysły.<BR>Shizuka, reż. Valérie Kempeneers, 1998, 13’, 35 mm<BR>Shizuka
to imię żeńskie oznaczające ciszę. Pięć ujęć. Jedna scena. Wizualne i dźwiękowe
przejście od wyrazistości do ulotności: ciało wkomponowane w pejzaż, które
wyłania się z tła. Głos z offu czyta haiku. <BR>Autorka filmu czerpie inspirację
z malarstwa i fotografii. Propozycja na pograniczu kina i sztuk
plastycznych.<BR>Biały hałas – wokół Marie-France, reż. Mathilde Monnier i
Valérie Urréa, 1998, 51’<BR>Valérie Urréa przygląda się intensywnej relacji
pomiędzy choreografką Mathilde Monnier a 26-letnią dziewczyną dotkniętą
autyzmem. Czasem obie bohaterki grają przed kamerą – towarzyszy im wówczas
muzyka Louisa Sclavisa. Czasem film pokazuje rehabilitację ruchową pacjentki w
szpitalu La Colombière w Montpellier. O relacji pomiędzy Mathilde a
Marie-France, o której wspomina personel szpitala, nie da się opowiedzieć
słowami, można do tego użyć tylko języka gestu. Jak można poznać drugiego
człowieka? Oto pytanie, na które próbuje odpowiedzieć film.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>2.12. (PT.)<BR>godz. 19.00 PROGRAM III<BR>Stanu
wolnego, reż. Eléonore de Montesquiou, 2001, 3’10”<BR>Jaka relacja tworzy się
pomiędzy mieszkaniem a jego właścicielem? Obrazowi przesuwających się za szybą
budynków jednego z miast byłego ZSRR towarzyszą dwa głosy, które przywołują
wypowiedzi lokatorów, powtarzające się jak echo.<BR>Nur, reż. Eléonore de
Montesquiou, 2004, 4’30”<BR>Na północy Iranu, na plaży Nur, kobiety mają
obowiązek kąpania się w ubraniu, z chustą na głowie. Pary nie mogą nawet trzymać
się za ręce.<BR>Olga Olga Helena, reż. Eléonore de Montesquiou, 2005,
18’<BR>Historia rozpoczyna się w 1918 r. Opowiada o osiedlaniu się rosyjskich
emigrantów w Estonii, a następnie w Anglii. Jej bohaterką jest Helena Z., która
zbiegła z St. Petersburga w wieku 6 lat z matką i siostrą noszącymi to samo imię
– Olga.<BR>Po pokazie rozmowa z reżyserką</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>godz. 20.30 PROGRAM IV<BR>Ze Wschodu, reż. Chantal
Akerman, 1993, 110’, 16 mm<BR>Chantal Akerman nakręciła swój film na początku
lat 90., gdy granice dzielące Wschód i Zachód Europy otworzyły się, a zachodnia
kultura zaczęła przesiąkać do krajów byłego bloku komunistycznego. W końcu lata
reżyserka podejmuje podróż ze wschodnich Niemiec aż do Moskwy, gdzie dotarła w
środku zimy. W ten sposób powstał dziennik z podróży pozbawiony komentarza czy
dialogów – składają się nań tylko następujące po sobie ujęcia, dynamiczne i
statyczne, kręcone w krajobrazach wiejskich i miejskich, przeplatane ujęciami
postaci kobiecych.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>3.12 (SOB.)<BR>godz. 18.30 PROGRAM V<BR>Czerwona
kropka, reż. Délphine de Blic, 2002, 80’<BR>„Moja mama codziennie staje przed
lustrem i maluje na czole czerwoną kropkę – symbol jej przynależności do kultury
hinduskiej, z którą się utożsamia. Czterdzieści lat temu podjęła decyzję o
wyjeździe do Indii i poświęceniu życia sprawom społecznym. Tak naprawdę nigdy
stamtąd nie wróciła. Jest rozdarta pomiędzy działalnością dla innych a oddaniem
rodzinie, żyje w zawieszeniu pomiędzy dwoma kontynentami. Ta perfekcyjna matka
to zarazem matka wiecznie nieobecna.<BR>Dzisiaj staram się wypełnić brak, który
pozostawiła po sobie jej nieobecność. Próbuję poznać prywatną historię rodziny w
drodze niekiedy bolesnej wymiany zdań pomiędzy matką i córką, jednocześnie
staram się zbadać i zrozumieć, z czym wiąże się zaangażowanie w sprawy
zewnętrzne, a z czym posiadanie dzieci” (Délphine de Blic) <BR>Nagroda na
festiwalu Cinéma du Réel (kina realistycznego)<BR>Po projekcji rozmowa z
reżyserką</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>godz. 20.30 PROGRAM VI<BR>Atomic Park, reż.
Dominique Gonzales-Foerester, 2003, 9’<BR>Atomic Park to park narodowy, biała
pustynia, naturalna przestrzeń ekspozycji, w której obecność każdej istoty i jej
ruch może podlegać interpretacjom i reinterpretacjom. W tle słychać monolog
Marylin Monroe, w którym pobrzmiewa oskarżenie i rozpacz.<BR>Rozdzielone, reż.
Myriam Aziza, 2000, 83’<BR>Reżyserka po 25 latach od dnia, kiedy została
zaadoptowana, powraca do Korei Południowej, by odwiedzić biologicznych rodziców.
Odbywa podróż do świata, od którego oddzielają ją bariery czasu, przestrzeni i
języka. Ma nadzieję, że spotkania z jej rodakami pozwolą jej zrozumieć poczucie
wykorzenienia, które w sobie nosi. Musi także poradzić sobie z niespodziewanym i
niepokojącym poczuciem opuszczenia.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2>4.12. (NIEDZ.), godz. 19.00 PROGRAM VII<BR>Kiedy
Otar odszedł, reż. J. Bertucelli, 2003, 103’<BR>Pretekstem do opowiedzenia
tej historii jest kłamstwo, które wdarło się do opowieści miłosnej.<BR>W Tbilisi
mieszka babcia Eka, córka Marina oraz wnuczka Ada. Kobiety są typowymi ofiarami
przemian ekonomicznych w Gruzji. Brakuje im pieniędzy, a cała ich egzystencja
zależy od tych paru groszy, które Otar – ukochany syn Eki zarabia na czarno w
Paryżu. Eka jest emocjonalnie bardzo związana z synem i zbudowała ołtarz na jego
cześć w ich zagraconym mieszkaniu. Pewnego dnia przychodzi
list...<BR>Błyskotliwy scenariusz i perfekcyjnie zagrane postacie tworzą
delikatny portret trzech kobiet z których każda należy do innego pokolenia we
współczesnej Gruzji.</FONT></DIV>
<DIV><FONT face=Arial size=2></FONT> </DIV></BODY></HTML>